ARAŞTIRMA ÇIKTISI – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

ARAŞTIRMA ÇIKTISI

Değerlendirici araştırma yaklaşımımızın merkezinde, rutin uygulamaların uyarlamalar ve politika müdahalelerine yanıtlar şeklinde tasvir edilmesi, bu durumda QEF yer almaktadır. Bu yaklaşımın merkezinde yer alan, bu deneyimlerin tasviri ve bunların somutlaştırdığı çıkarsanan uygulamalardır.

Ortaya çıkan değerlendirici araştırma, paydaşların yerleşik deneyimlerinden yararlanarak şunları yapabilir:

• QEF ve geliştirme temalarına verilen yanıtları, bunların yorumlarını, kullanımlarını ve uyarlamalarını içeren her kurumdaki uygulama kümelerinin yollarına genel bir bakış sağlamak (geliştirme temaları QEF yaklaşımının temel bir unsurudur ve bir vurgudan oluşur). bir dizi kaynak tarafından desteklenen belirli bir geliştirme teması üzerine), profesyoneller tarafından tek bir yükseköğretim kurumunda uygulama merdiveninin her aşamasında uygulamaya dayalı yanıtlarına yönelik çeşitli bakış açılarının araştırılması;
• Bir bütün olarak sektör genelindeki uygulamalarda somutlaşan deneyimlerin, politika yeniliklerinin ve endişelerin ortak yönleri hakkında bir fikir edinmek.

Örnek olarak, 2014 verilerimizden alınan aşağıdaki alıntı, ders veren personelin bir azınlığı arasında, geliştirmenin yalnızca mesleki uygulamalarının değerlendirilmesinde kullanılan farklı bir araç olduğu konusundaki endişesini vurgulamaktadır.

İnsanların sahip olduğu sorun, performans göstermeleridir. Bir çemberden geçerler ve sonra bir diğerinden atlarsınız ve sonra bir başkasını oluştururlar ve belirli bir tür süreç yorgunluğuna yol açarlar, bilirsiniz, kale direklerini (sic) daha yükseğe kaldıramazsınız… çok üzücü bu süreç boyunca bir yerde iyi niyetinizi kaybederseniz, insanların morali bozulur, morali bozulur ve umutsuzluğa kapılır, çünkü bu asla yeterince iyi olmaz.

Bu alıntı, bu öğretim elemanlarının kurumlarının yönetim ekibinden genel olarak memnuniyetsizliklerinin ana tema olduğu, hararetli bir odak grup olarak tanımlanabilecek bir grupta oluşturulmuştur.

Bu öğretim üyesi grubu tarafından oluşturulan temel anlatı, QEF’in kötü bir şey olduğu kadar fazla değildi; bu politikanın, kurumların içindeki politika mesajlarının aracılığını içeren bir dizi spesifik uygulama aracılığıyla kurumlarındaki yönetim tarafından yorumlanma ve uygulanma şekliydi.

Bu örnekte, uygulayıcıların motivasyonunu düşürdüğü düşünülen hedefleme ve performatiflik ile ilgili uygulamaları görüyoruz. Uygulama hesapları, İskoç yükseköğretim kurumlarını denetim/güvence ile ilgili uygulamalardan uzaklaştırmayı ve T&L’yi yenilik, araştırma ve yansıtma yoluyla geliştirerek profesyonelleri güçlendirmeyi amaçlayan uygulamalara doğru hareket ettirmeyi amaçlayan QEF’in belirtilen hedeflerine ters düşmektedir. Öğretim görevlilerinin anlatımı, bu kurumun Müdür Yardımcısı tarafından yapılan iyileştirmeye ilişkin daha iyimser değerlendirmeye de aykırıydı.

Genel analitik yaklaşımdan yola çıkarak, bu öğretim üyelerinin hesaplarının değerlendirmenin fon sağlayıcılarına geri verilip verilmeyeceğine karar verilirken üç önemli “test” gerçekleştirilmiştir. İlki, bu verilerin, bu kurum içindeki iyileştirme uygulamalarına ilişkin diğer verilerle karşılaştırılabilir olup olmadığını değerlendirmekti.

Bilimsel veri nedir
Araştırma
Araştırma tasarımı örnek
Araştırma yöntemleri
Tasarım araştırma yöntemleri
Boğaziçi Yaz araştırma
Araştırma veri türleri
Nicel araştırma Tasarımları

İkincisi, uygulamanın anlatısını, diğer kurumlarda “öğretim görevlisi basamağı”nı işgal eden meslektaşların ortaya çıkardığı anlatılarla karşılaştırmaktı. Üçüncü test, bu öğretim görevlilerinin, yüksek öğretim profesyonel kimlikleri ve değişime verilen tepkilere ilişkin araştırmalara atıfta bulunarak, değerlendirme faaliyeti sırasında kendilerini nasıl konumlandırdıklarını değerlendirmekti.

İlk ‘test’ açısından, kurum içindeki uygulama merdiveninin çeşitli ‘basamaklarında’ bulunan meslektaşlar, iyileştirme için genel bir coşku duygusu paylaştılar. Müdür Yardımcısının T&L ile ilgili söylemleri teşvik etme arzusuyla uyumlu olarak, birçoğu yenilik yapmak ve “öğrencileri ve öğretimi daha fazla merkeze koymak” (öğretim görevlisi) için zaman ve kaynaklardan yararlandıklarını hissetti.

Bununla birlikte, bu tür bir pozitiflik, tanınma ve endişe ile yumuşatıldı.  Örneğin, bir orta düzey yönetici odak grubu, QEF’in bu kurumda öyle bir aracılık edildiğini hissetti ki, bunun “bir onay kutusu egzersizi sorumluluğu veya yapmamız gerektiğini düşündüğümüz bir şey” haline geldiğini hissetti. Pek çok personelin, güçlendirme temalarını bir güçlendirme aracından ziyade ‘başka bir inceleme düzeyi’ olarak algıladığını öne sürdüler.

Bu bulgunun örneklemdeki diğer kurumlarla nasıl örtüştüğü açısından, iyimser, bilgili yöneticiler, daha temkinli orta düzey yöneticiler ve (bazı) ilgisiz öğretim görevlilerinin kalıbı tekrar eden bir durumdu.

Bu, aşağıdakilerle ilgili olarak belirgindi: kalite geliştirme ve kalite güvencesi arasındaki ilişkiyi ortaya çıkaran tartışmalar; kurum içi geliştirme faaliyetinin yönü üzerinde mülkiyet ve kontrol sorunları; ve her kurum içindeki geliştirme kaynaklarına erişim.

Bu endişelere rağmen, genel kanaat, ulusal bir güvence gündeminden ziyade bir iyileştirmeye geçişin son derece olumlu olduğu yönündeydi. Tüm kurumlardaki meslektaşlar, QEF’in öğrenci merkezli ve ileriye dönük (geriye dönük bir kontrol cihazından ziyade) olmasını memnuniyetle karşıladılar ve kendi konu disiplinleriyle ilgili bir T&L alanında kaynak geliştirme imkanı açtılar.

Bu bulgu, aynı zamanda, bu verilerin yüksek öğrenim profesyonel kimlikleri ve profesyonellerin değişime olası tepkileri ile ilgili literatürle nasıl eşleştiğine dair üçüncü “test” ile de iyi bir uyum içindedir. Bu bölümü açan alıntı, bazı öğretim görevlilerinin kendi kurumlarında ve kendi profesyonel yaşamlarıyla ilgili politikaların yorumlanması ve uygulanması konusunda haklarından mahrum bırakılma duygularını vurgulamaktadır.

Odak grup etkileşimini, bu öğretim görevlilerinin daha “kolejli” bir kültürden yönetsel ve “hiyerarşik” bir kültüre dönüşen bir kültürde kaybedilen güce karşı memnuniyetsizliklerini ifade etme ve/veya yeniden kazanma girişimleri olarak yorumlayabiliriz. Öğretim görevlilerinin kültüre inandıkları şey ve şu anda rolleri ile nasıl olmaları gerektiği (ya da belki bir zamanlar öyleydi) arasındaki uyumsuzluk, değişime karşı isteksizliğe veya direnişe neden olabilir.

Kırgınlık, sahiplenme eksikliği ve değişimi etkilemek için sorunlu olarak görülen faydaları görememe, bu öğretim görevlilerinin QEF’in kurumlarında uygulanmasına yanıt olarak kendilerini konumlandırma biçimlerinde açıkça belirgindi. Bunun sonuçlarını daha ayrıntılı araştırmak için, orta düzey yöneticilerin deneyimleriyle ilgili olarak QEF ile ilgili daha önceki değerlendirmemizde ortaya çıkan benzer gerilimleri açıklıyoruz.

Bu erken değerlendirme için veriler, dokuz İskoç yüksek öğretim kurumunda orta düzey yöneticilerle odak grupları sırasında toplandı: üç eski, iki 1992 öncesi üniversite, üç 1992 sonrası üniversite ve bir uzman kolej söz konusudur. Uygulama merdiveninde orta düzey yöneticiler, kurumsal çıkarlar ve akademik kaygılar arasındaki arayüzde arabulucu bir pozisyona sahiptir.

akademi222 takımı

Biyografinin Tamamını Gör