Trigonometrik Fonksiyonlar – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti
Ek Ortogonal Polinomlar
Pozitif belirli ağırlık fonksiyonları olduğu kadar çok ek ortogonal polinom vardır. Aşağıda, matematiksel fizikte sıklıkla ortaya çıktıkları için klasik ortogonal polinomlar olarak kabul edilenlerden bazılarını listeliyoruz.
Küçük bir inceleme, Chebyschev polinomlarının daha genel Gegenbauer veya Jacobi polinomlarının özel durumları olduğunu gösterir. Ancak, onlar hakkında daha fazla şey söylemeye değecek kadar sık ortaya çıkıyorlar.
Diğer ortogonal polinomlarla aynı şekilde üretici fonksiyondan türetilebilirler, bu nedenle sadece sonuçları alıntılayacağız. Birinci türden Chebyschev polinomları, oldukça basit trigonometrik formülden elde edilebilir.
Ortogonal polinomlar, kümenin öğelerinin lineer bir kombinasyonu cinsinden keyfi bir polinomu ifade etmeyi sağlayan eksiksiz bir küme oluşturduğundan, enterpolasyon formülleri için mükemmel temel fonksiyonlar oluştururlar.
İleriki bölümlerde bunların büyük bir sayısal kararlılık ve çözüm kolaylığı sağlayan eğri uydurma için bir temel sağladıklarını göreceğiz. Bir sonraki bölümde, minimum çabayla büyük hassasiyet sağlayan integralleri değerlendirmek için formüller oluşturmamızı sağlayacaklar. Bu fonksiyonların faydası, sayısal analiz için merkezi bir öneme sahiptir.
Bununla birlikte, şimdiye kadar tartıştığımız tüm polinomlar, sürekli bir x aralığında ortogonal kümeler oluşturur. Diklik konusundan ayrılmadan önce, sonlu aralıkta ayrık bir noktalar kümesine göre tam bir ortogonal küme oluşturan bir fonksiyonlar kümesini ele alalım.
Trigonometrik Fonksiyonların Dikliği
Polinomları tanımladığımız bölümün başında, en genel polinomu φi(x) temel fonksiyonları cinsinden temsil ettik. Bir an için durumun nerede olduğunu düşünün.
Böylece sinüsler ve kosinüsler, sonlu aralıkta gerçek değişkenin ortogonal fonksiyon kümelerini oluşturur. Bu, Fourier dönüşümlerine biraz aşina olan öğrenciler için sürpriz olmayacaktır ve bundan sonraki bölümlerde çokça değineceğiz.
Bu, bu fonksiyonların ayrıca ayrı bir nokta kümesi için sonlu aralıkta bir ortogonal küme oluşturduğu anlamına gelir. Bu sonucun ispatı, integralle hemen hemen aynı şekilde elde edilebilir, ancak sonlu farklar hesabı hakkında biraz bilgi gerektirir.
Fourier serilerinin geliştirilmesine ve Güç Spektrumlarının ve “Hızlı Fourier Dönüşümlerinin” hesaplanmasına yönelik sayısal yöntemlerin geliştirilmesine izin veren şeyin bu ayrık ortogonallik olduğunu göreceğiz. Bu nedenle, ortogonal fonksiyonlar ve polinomlar kavramı, bu çalışmanın bundan sonraki kısımlarında rol oynayacaktır.
Türev ve İntegrallerin Sayısal Değerlendirilmesi
Yunanlıların matematiği zaman kavramını işlemek için yetersizdi. Belki de bunun en açık kanıtı, Zeno’nun okların uçuşu ile ilgili Paradoksu’dur. Zeno, bir okun tüm mesafeyi kat etmeden önce yay ile hedef arasındaki mesafenin yarısını ve ondan önce bu mesafenin yarısını (yani bütünün çeyreği) kat etmesi gerektiğinden, vs. okun toplam adım sayısının olması gerektiği sonucuna vardı. kapak sonsuzdu.
Açıkçası, ok bunu sınırlı bir süre içinde başaramadı, bu yüzden hedefe uçuşu imkansızdı. Sabit bir hız üreten sonsuz küçük bir mesafenin sonsuz küçük bir zamanda aşılmasıyla ilgili bu sınırlayıcı süreç fikri artık bizim için aşikar görünüyor, ancak bu, Yunan biliminin gelişmesi için temel bir engeldi.
17. yüzyılda Newton tarafından geliştirilen hesap, yalnızca zamanın ve sınırlama sürecinin uygun şekilde ele alınmasına değil, aynı zamanda bilimin açıklamaya çalıştığı fenomenler dünyasının matematiksel temsiline de izin verdi.
trigonometrik fonksiyonlar
trigonometrik fonksiyonlar konu anlatımı
Trigonometrik Fonksiyonlar PDF
Trigonometrik fonksiyonlar üniversite
Trigonometrik Değerler
Analizin analitik temsili bu tanımda esas olmakla birlikte, nihai olarak geliştirebileceğimiz analitik ifadeleri gerçek dünyayla karşılaştırmak için sayısal olarak değerlendirmemiz gerekir.
Yine, hakkında kitaplar yazılan ve tüm çalışma kursları geliştirilen bir dizi konu ile karşı karşıyayız. Sayısal analizin bu alanlarının kapsamlı bir incelemesini sağlamayı umamayız, sadece her birine yaklaşımın temelini geliştirebiliriz.
Bölüm 1’de gözden geçirilen diferansiyel ve integral operatörler, bilimsel literatürün neredeyse tüm yönlerinde yer almaktadır. Sürekli fonksiyonlar üzerinde gerçekleştirilecek matematiksel süreçleri veya işlemleri temsil ederler ve bu nedenle yalnızca bir dizi ayrık sayısal işlemle yaklaşık olarak tahmin edilebilirler.
Bu nedenle, herhangi bir sayısal yöntemde olduğu gibi, ayrık işlemlerin sürekli türev ve entegrasyon işlemlerini doğru bir şekilde temsil edeceği kriterleri oluşturmalıyız. Enterpolasyon durumunda olduğu gibi, kriterleri polinom yaklaşımı alanında bulacağız.
Sayısal Farklılaşma
Sayısal yöntemlerin incelenmesinde ele alınacak diğer konularla karşılaştırıldığında, genellikle sayısal türev hakkında çok az şey öğretilir. Belki de bunun nedeni, mümkün olduğunca süreçlerden kaçınılması gerektiğidir. Bunun nedeni polinomların doğasında görülebilir.
Enterpolasyonla ilgili son bölümde işaret edildiği gibi, yüksek dereceli polinomlar kısıtlama noktaları arasında salınma eğilimindedir. Bir polinomun türevinin kendisi de bir polinom olduğundan, o da kısıtlama noktaları arasında salınacaktır, ancak belki de o kadar çılgınca olmayacaktır.
Bu salınımı en aza indirmek için, daha sonra yaklaşımın doğruluğunu azaltma eğiliminde olan düşük dereceli polinomlar kullanılmalıdır. Sayısal farklılaşmanın tehlikelerini görmenin başka bir yolu da operatörün doğasını düşünmektir.
Her zaman f(x’in hesaplanmasıyla ilgili hesaplama hataları olduğu için, bunlar ∆x → 0 olarak bulunma eğiliminde olurken, benzer hatalar ∆x’in hesaplanmasında bulunmayacaktır. Böylece oran, büyük ölçüde f(x)’teki hesaplama hatası tarafından belirlenir. Bu nedenle, sayısal farklılaştırma, yalnızca sorunun çözümü için başka bir yöntem bulunamazsa ve o zaman yalnızca büyük bir ihtiyatla yapılmalıdır.
Klasik Fark Formülleri
Bu uyarıları açıkça göz önünde bulundurarak, bir f(x) fonksiyonunu sayısal olarak türevlendirmek için formaliteleri geliştirelim. Sürekli operatöre sonlu bir operatörle yaklaşmak zorundayız ve açıklanan sonlu fark operatörleri bariz seçimdir.
Spesifik olarak, tanımlanacak olan sonlu fark operatörünü denklemindeki gibi alalım. O zaman bir f(x) fonksiyonunun türevine yaklaşabiliriz.
Denklemin ne ölçüde karşılanacağının kısmen h’nin değerine bağlı olacağı açıktır. Ayrıca, sonlu fark işlemini tekrarlama yeteneği, mevcut bilgi miktarına bağlı olacaktır. Önemsiz olmayan bir n’inci dereceden sonlu fark bulmak için, fonksiyonun n+1 lineer bağımsız katsayıya sahip bir n’inci dereceden polinomla yaklaşık olarak hesaplanması gerekir.
Bu nedenle, en az n + 1 puan için fonksiyon bilgisine sahip olmak gerekecektir. Örneğin, x2 fonksiyonu için sonlu bir xi nokta kümesinde sonlu farklar hesaplanacaksa, o zaman formun bir sonlu fark tablosu oluşturulabilir.
Trigonometrik Değerler trigonometrik fonksiyonlar trigonometrik fonksiyonlar konu anlatımı Trigonometrik Fonksiyonlar PDF Trigonometrik fonksiyonlar üniversite