Veri Paylaşımı – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Veri Paylaşımı

Veriler, bilimsel araştırmanın temelidir ve bunları meslektaşlar arasında paylaşmak, bilimsel ilerleme için çok önemli olan şeffaflığı, hesap verebilirliği ve akademik iletişimi kolaylaştırmanın doğrudan bir yoludur.

Ortak araştırma alanları üzerinde çalışan araştırmacılar arasında veri paylaşımı, yalnızca verilerin birleştirilmesi, karşılaştırılması, birleştirilmesi, yeniden analiz edilmesi veya bütünleştirilmesi yoluyla elde edilebilecek bilginin üretilmesini sağlar. Aslında, veri paylaşımının potansiyel faydaları çoktur çünkü uygulama, bir sorgulama hattındaki gelişimin her aşamasında veri ve teori arasındaki doğrudan etkileşimi mümkün kılar.

Eğitim araştırmalarında veri paylaşımı, diğer araştırmacıların bunları yeniden üretmesine izin vererek elde edilen sonuçların doğrulanmasını kolaylaştırabilir, teorilerin sınırlarını test eden ve genelleştirilebilirliklerini ifade etmeye yardımcı olan tekrarları etkinleştirebilir, doğrulanmış önlemlerin geliştirilmesini teşvik edebilir ve fırsatlar (ve genellikle maliyet tasarrufu) sağlayabilir. 

Bu nedenle, veri paylaşımı, araştırmacı gruplarının başkalarının verilerinin, ölçümlerinin ve yapılarının kendilerininkileri nasıl güçlendirdiğini, sorguladığını, genişlettiğini veya çürüttüğünü düşünmesine olanak tanıyarak yeni araştırma alanlarında büyümeyi kolaylaştırabilir, işbirlikçi düşünmeyi ve araştırmadaki ilerlemeleri mümkün kılabilir.

Veri paylaşımını ve bilgi birikimini teşvik eden ve kolaylaştıran bir mekanizma, eğitim araştırmacılarını ve ilgili sosyal bilimcileri temsil eden profesyonel ve bilimsel derneklerde veri paylaşımı için etik standartların geliştirilmesidir (ve bu standartların dergilerinin yayın politikalarında güçlendirilmesidir). 

Amerikan Psikoloji Derneği (APA), Amerikan Antropoloji Derneği (AAA) ve Amerikan Sosyoloji Derneği’nin (ASA) hepsinde bu tür standartlar vardır; güç bakımından farklılık gösterirler ancak aynı konsepti teşvik ederler.

Örneğin, ASA kodunun bir bölümü şu şekildedir: “Sosyologlar, işverenler, yükleniciler veya müşterilerle yapılan özel anlaşmaların bu tür erişilebilirliği engellediği durumlar dışında, projenin veya ana yayınlarının tamamlanmasından sonra verilerini kullanıma sunar”.

Ve AAA kodunun bir kısmı şöyle der: “AAA, araştırma verilerinin paylaşımını destekler ve etnografları alan notlarını, bantları, videoları vb. diğerlerinin gelecekteki çalışmalar için erişebileceği bir kaynak olarak saklamayı düşünmeye teşvik eder. Etnograflar, verileri koruma ve erişilebilir kılma niyetini ve verilerin işlenmesinde alınacak önlemleri katılımcılara bildirmelidir”.

Bununla birlikte, Amerikan Eğitim Araştırmaları Derneği’ndeki (AERA) etik kurallarının son revizyonu 2000 yılındaydı ve bu, bu tür veri paylaşım öğelerinin eklenmesiyle sonuçlanmadı. AERA’yı böyle bir standardı benimsemeye çağırıyoruz ve bu tür diğer dernekleri, verilerin maksimum etik kullanımını teşvik etmek için standartlarını yeniden gözden geçirmeye devam etmeye teşvik ediyoruz.

Verilerin DÜZENLENMESİ nedir
Gözlemlerin veri toplama yolu olabilmesi için gerekenler
Veri toplama Teknikleri
Veri Saklama Yöntemleri
Veri toplarken dikkat edilmesi gereken Hususlar nelerdir
Veri toplama süreci nasıl yazılır
En iyi veri saklama yöntemi
Entelektüel mülkiyet hakları

Böyle bir politikanın temel bilgi gizliliği hakkını koruyacak şekilde nasıl oluşturulacağı ve uygulanacağı biraz karmaşık bir konudur.

Herhangi bir veri paylaşım politikası, çalışma katılımcıları ve katılımcı grupları hakkındaki verileri korumak için mahremiyet ve gizlilik önlemlerinin yürürlükte olmasını sağlamalıdır; yazarların haklarının ve korumalarının dikkate alındığını; ve eğitim araştırmaları çatısı altında yürütülen farklı araştırma türleri için uygun standartlardır.

Mahremiyet ve mahremiyet konularıyla ilgili olarak eğitim verilerinin toplanmasını yöneten bir dizi federal yasa ve yönetmelik vardır. Kilit gizlilik yasaları, insan katılımcıları içeren tüm araştırmaları ve özellikle insan katılımcıları içeren eğitim araştırmalarını yöneten kanunları içerir.

Ek olarak, Eğitim Bilimleri Reformu Yasası, eğitim araştırmalarındaki gizlilik konularını düzenler ve federal yönetmelikler kanunundaki sözde “ortak kural”, eğitim ve diğer alanlarda insan katılımcıların korunması için düzenleyici bir çerçeve sağlar.

Bu tüzük ve düzenlemelerin her biri, eğitim araştırmasında insan araştırması katılımcılarından veri toplanmasını etkiler ve bu nedenle, daha fazla analiz için veri paylaşımına da uygulanmaları muhtemeldir.

İnsan araştırmaları katılımcı korumalarını ve güvencelerini yöneten federal yasa ve yönetmeliklere uygunluğun sağlanması, temel olarak kurumsal inceleme kurullarının (KİK) sorumluluğundadır. Her kurumun kendi KİK’si vardır. Her KİK’nin veri toplama ve veri paylaşımına ilişkin kendi politikası vardır ve tek bir yorum veya yönerge seti ortaya çıkmamıştır.

KİK’lerin, insan araştırması katılımcılarının haklarını korumaya yönelik bilgilendirilmiş onay ve bildirim politikalarına ilişkin tarihsel odağı karmaşık ve geniş çapta değişkendir ve bu hakları korurken veri paylaşımını dikkate alma ve teşvik etme deneyimleri sınırlıdır. Bu karmaşıklıklara rağmen, daha geniş bir şekilde uygulanmasını kolaylaştırmak için model olarak kullanılabilecek verilerin etik paylaşımını tanıyan ve destekleyen KİK’ler vardır.

Kavramsal olarak, gizliliğin korunması ilgili üç soruya dikkat edilmesini gerektirir: Verilere kimin erişimi var? Gizliliğe yönelik tehditler nelerdir? Gizliliği korumaya yönelik teknikler nelerdir?

Verilere kimin eriştiği sorusuna gelince, genellikle verilere tam erişimi olan ve öznelerin gizliliğini koruma sözü veren kısıtlı bir grup insan vardır.

Kilit soru, gizlilik sorumluluklarının yerine getirilmesini sağlarken bu “gizlilik şemsiyesinin” nasıl genişletilebileceğidir. İkinci soru ile ilgili olarak, bir araştırmacı mevcut bir veri setine veri eklediğinde gizliliğe yönelik ortak bir tehdit ortaya çıkar, çünkü örneğin bir kişi dosyasına coğrafi bilgilerin eklenmesi, bireylerin kimliğini belirleme potansiyelini artırır ve çabaları karmaşıklaştırır. 

Tehditlerin bir diğer kaynağı da kolluk kuvvetlerinden kaynaklanmaktadır. Örneğin Vatanseverlik Yasası, birkaç istisna dışında, federal bir kurum tarafından toplanan herhangi bir bireysel veriye, hatta eğitim istatistiklerine bile hükümetin erişimini sağlar ve veriler çeşitli nedenlerle mahkemeye çağrılabilir.

Son olarak, gizliliğin korunmasına yönelik tehditler genellikle nitel verilerin paylaşılmasıyla daha belirgin hale gelir. Bu tür verilerle gizliliği korumaya yönelik stratejiler geliştirmek, kapsamlı ve yaratıcı bir çaba gerektirecektir, ancak bu, nicel verilerin paylaşılması kadar üzerinde çalışılması gereken önemli bir hedeftir.

Alan, mahremiyet ve mahremiyet korumalarını sağlarken daha geniş veri paylaşımını teşvik ederken, federal istatistik kurumlarının (örneğin, Ulusal Eğitim İstatistikleri Merkezi ve ABD Sayım Bürosu) deneyimlerinden birçok değerli ders öğrenebilir ve uyum sağlamaya ve bunları farklı veri türlerine genişletin. Gizliliği korumak için iki ana strateji vardır: erişimi kısıtlamak ve verileri değiştirmek gerekir.