Bireycilik Kavramı – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Bireycilik Kavramı

Bireycilik kavramının kökleri Batı dünyasındadır. Nitekim Britanya’da çıkarcı bireyin önceliği hakkındaki fikirler bu kavramı desteklemektedir. Buna karşılık, Doğu dünyasında erdemi, sadakati, insan ilişkilerinde karşılıklılığı, doğruluğu ve anne babaya saygıyı vurgulayan Konfüçyüsçülük, kolektivist bir dünya görüşünün temelini oluşturur.

Bazı toplumlar bireyci, diğerleri kolektivist olarak nitelendirilse de, hem bireyci hem de kolektivist yönelimlerle uğraşmak zorundadırlar. Bu yönelimler bir arada bulunur ve toplumlar arasındaki farkı yaratan, bireyci ve kolektivist değerleri ne ölçüde vurguladıklarıdır.

Bireycilik/kolektivizm birçok disiplin ve özellikle psikoloji tarafından eleştirilmiştir. Bununla birlikte, kültürler arası çalışmalarda hala odak boyutudur ve çoğunlukla açıklayıcı bir değişken olarak kullanılmıştır.

Kolektivizmi “çok çeşitli insanlara karşı bir dizi tutum, inanç ve davranış” olarak tanımlayın. Kolektivizmin yedi yönü, onu karakterize etmede alakalı olduğunu göstermiştir; bu, diğer insanlar için kararlarımızın sonuçlarının dikkate alınması, maddi kaynakların paylaşımı, maddi olmayan kaynakların paylaşımı (örneğin, sevgi veya eğlence), sosyal duyarlılık etki, kişisel sunum ve yüz çalışması, sonuçların paylaşılması ve başkalarının yaşamlarına dahil olma duygusu söz konusdur.

Özerkliği/muhafazakârlığı, kişinin grup içindeki yerleşikliğine göre tanımlar; bu arada, Hofstede, Trompenaars ve Hampden-Turner, bireysel ve grup çıkarını vurgulayarak I/C’yi tanımlar. Temelde yatan iki fikir özerklik/muhafazakarlık boyutunu destekler.

İlk fikir özerklik kutbunu açıklar: Bir birey, bağımsız haklara ve arzulara sahip olduğunda özerk kabul edilir ve diğerleriyle olan ilişkisi kişisel çıkarlar ve müzakere edilmiş anlaşmalar tarafından dikte edilir.

İkinci fikir, muhafazakarlık kutbunu açıklar: Bir birey bir grubun parçasıdır ve önemi, gruba katılımı ve grupla özdeşleşmesiyle ilgilidir. Bireysel düzeyde, iki tür değer olduğunu savunur: Hazcılık, başarı, öz-yönetim, sosyal güç ve uyarım olan bireysel değerler; ve toplum yanlısı, kısıtlayıcı uygunluk, güvenlik ve gelenek olan kolektivist değerler vardır.

Bireyci kültürlere göre, “bireylerin çıkarları, grubun çıkarlarından üstündür”. İnsanların tek başına karar vermesi ve başarması gerekiyor. Kolektivist kültürlerde insanlar, sorumluluk ve ödülün paylaşılması için bir grup içinde karar vermeyi ve hareket etmeyi tercih ederler. “Kolektivizm, uygunluk, itaat ve güvenilirliği vurgulayan çocuk yetiştirme kalıplarıyla ilişkilidir”.

Bireycilik/Kolektivizm yapısı, cimriliği ve ekonomik gelişmedeki farklılıkları açıklama potansiyeli nedeniyle kültürel farklılıkların en önemli yönü olarak kabul edilir. Nitekim, göre, bireycilik ile ulusal düzeyde ekonomik büyüme düzeyi arasında yüksek bir ilişki vardır.

MAS boyutu, ampirik olarak Hofstede’nin ülkeler genelinde işle ilgili değerler üzerine çalışmasından türetilmiştir. Başarı veya kişilerarası uyum üzerindeki vurgularına göre kültürler arasında ayrım yapar. Hofstede, bu boyutu cinsiyete göre etiketlerken, biyolojik ayrıma değil, erkeklere karşı kadınlara ilişkin sosyal ve kültürel olarak belirlenmiş rollere atıfta bulunur.

Diğer birkaç çalışma, ustalık/uyum veya başarı/yükümlülük olarak adlandırılan hemen hemen aynı boyutu tanımlamıştır. Tüm boyutlar, neredeyse aynı karşıt değerler kümesi tarafından yönlendirildikleri için bariz bir örtüşme gösterirler. Ampirik olarak, yürütülen kültürler arası bir çalışma, MAS ile ustalık arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermektedir.

Bir kutupta, altta yatan değerler atılganlık, maddi başarı, kontrol veya ustalık ve rekabettir. Bu, erkekliğin kutbudur (ustalık, başarı). Feminenlik kutbunda alçakgönüllülük, başkalarını önemseme, sıcak ilişkiler, dayanışma ve iş yaşamının kalitesi baskın değerlerdir.

Bireycilik ve toplumculuk
Bireyselcilik ve toplumsalcılık
Bireycilik ve sosyalizm
Bireycilik felsefesi
Bireycilik örnekleri
Bireysellik ilkesi Nedir
Bireycilik ve liberalizm
Bireycilik ve kolektivizm

Belirsizlikten Kaçınma

Bu boyut, anketini IBM çalışanlarına yönelttiği iş stresi temasıyla ilgili anketten çıkarılmıştır. Buna göre, bireylerin belirsizlikten kaçınma eğilimleri ülkeler arasında farklılık gösterebilmektedir.

Gerçekten de belirsizlik duygusu, aile, okul, devlet gibi toplumun çeşitli kurumlarında edinilebilen ve öğrenilebilen bir duygudur. Her toplumun bu belirsizlik duygusuna yönelik uygun davranış modeli olacaktır. Belirsizliğin kaygı ile güçlü bir şekilde bağlantılı olduğunu savunur.

İkincisi teknoloji, kanunlar ve din yoluyla aşılabilir. Güney Amerika gibi belirsizlikten kaçınmanın güçlü olduğu toplumlarda, insanlar kural yönelimli davranışlar sergilerler. Aksine, belirsizlikten kaçınmanın zayıf olduğu toplumlarda, insanlar belirli bir davranışı benimsemek için resmi kurallara ihtiyaç duymazlar.

Aynı şekilde, gevşek ve sıkı kültürler arasındaki farkı yaratır. Gevşek kültürlerin özgürlüğü ve normlardan sapmayı teşvik ettiğini, oysa sıkı kültürlerde normların teşvik edildiğini ve bu normlardan sapmanın cezalandırıldığını ileri sürer.

Ayrıca, ülkelerin belirsizlik yöneliminde farklılık gösterdiğini doğruladılar. Gerçekten de, Kanada’nın belirsizlikle başa çıkarak netlik elde ederek ve kendisi ve çevre hakkında yeni bilgiler bularak belirsizlikle başa çıkan, belirsizlik odaklı bir toplum olduğunu ve Japonya’nın belirsizlikle netliği koruyarak ve bağlı kalarak başa çıkan kesinlik odaklı bir toplum olduğunu bulmuşlardır. 

Zaman Yönelimi

En çok örtüşen boyutlar, zaman kavramını tanımlayan iki ana boyutu vurgulayan zamana karşı tutum, zaman algısı ve zaman yönelimidir: zamanın yapısı (kesikli ve sürekli) ve zaman referansının ufku (geçmişe referans).

Buna göre, monokronik bir kişi her seferinde bir aktivite yürütür ve her aktiviteyi belirli bir zamanda ilişkilendirirken, polikronik bir kişi kesin bir program hazırlamadan birçok aktiviteyi aynı anda yapabilir veya varsa yok sayabilir.

Bu anlamda yapılan araştırmalar, polikronik zamanın Akdeniz ülkeleri, Orta Doğu, Arap dünyası ve Latin Amerika’ya çok özel olduğunu göstermiştir. Nitekim bu ülkelerde insanlar zamanın esnek olduğunu varsaymakta ve bu nedenle randevu saatine ve planlamaya her zaman uyulmamaktadır.

Aslında bu davranış çok normal kabul edilir çünkü bireyler kişilerarası ilişkilere önem verirler. Aksine, Kuzey Avrupa ve Anglo-Sakson ülkeleri genellikle monokronik zamanı benimsiyor.

Bu ülkelerde, zaman bölümlere ayrılmıştır ve her faaliyetin içinde gerçekleştirileceği belirli ve benzersiz bir zaman atanacak şekilde titizlikle planlanmıştır. Öncelikler de zamana göre sınıflandırılır. Sonuç olarak, planlama ve programlar kutsaldır ve değiştirilemez.

Bu iki tür zaman sistemini ardışık ve eşzamanlı olarak adlandırdı. Zaman, meşru olarak, düzenli aralıklarla bizden geçen ardışık olaylar dizisi olarak tasavvur edilebilir. Aynı zamanda döngüsel ve tekrarlayıcı olarak tasavvur edilebilir.

Geri kalan boyutların (uzun vadeli yönelim, Konfüçyüsçü iş dinamizmi ve muhafazakarlık) altında yatan zaman varsayımı, kişilerin faaliyetlerinde başvurdukları zamansal ufuklarla ilgilidir: geçmiş, şimdiki zaman ve gelecek.

Konfüçyüsçü çalışma dinamizmi, Konfüçyüsçü öğretilerden türetilen değerlere dayanır. Hofstede’nin uzun vadeli oryantasyon olarak adlandırdığı bir kutupta azim ve tutumluluk gibi değerler bulunurken, kısa vadeli oryantasyon kutbunda kişisel sebat ve istikrar ve geleneğe saygı gibi değerler bulunur.

Schwartz, grubun bir aradalığını ve grubun geleneksel düzenine saygıyı vurguladığı için, birçok yönden Konfüçyüsçü çalışma dinamizmine benzeyen muhafazakarlık adı verilen bir değer tanımlar. Bu vurgu, Konfüçyüsçü çalışma dinamizmini karakterize eden en az üç değerde tasvir edilir: ilişkileri düzenlemek, kişisel kararlılık ve geleneğe saygı.

akademi222 takımı

Biyografinin Tamamını Gör