Raporlama – Tez İncelemesi – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Raporlama

Sınav görevlisini değerlendirme için temel kriterlere yönlendirmenin yanı sıra, Oxford’da olduğu gibi bazı kurumlar, sınav görevlilerine tezin ve içeriğinin bir özetini vererek başlamalarını isteyecektir. Bu, sıradan bir görev değildir, özellikle de tezin odak noktası eksikse ancak açıkça “iyi uygulama” olarak kabul edilir: pek çok sınav görevlisi, istenmemiş olsa bile raporlarına bu tür bir paragrafla başlar. (Gerçekten de, bazı sınav görevlilerinin bu tür bir özeti gerçekleştirmedeki kolaylık ve belagat, bazen adayların kendi çabalarıyla çelişiyor)

Çoğu disiplinde, pre-viva raporunun mümkün olduğunca eksiksiz olması gerektiğine dair bir varsayım vardır. Üniversite size rapor için yarım sayfadan fazla olmayan bir form sağlayabilse de, çoğu sınav görevlisi ek sayfalardan yararlanacaktır. Genelleme yapmak (özellikle disiplinler arasında) imkansız olsa da, yaşam öncesi raporların çoğu 1000 ila 2000 kelime uzunluğunda olma eğilimindedir (genellikle ayrı bir sayfada tutulan ve gönderilen küçük düzeltmeler/yazım hataları listesi hariç).

İçerik açısından, rapor açıklayıcı ile değerlendiriciyi birleştirmelidir. Tanımlayıcı unsur önemlidir çünkü bu, tezin kendisini okumamış olan personel tarafından okunması ve değerlendirilmesi muhtemel bir belgedir. Oxford ve Cambridge örneğinde, bu, Lisansüstü Çalışmalar Komitesi ve Fakülte Kurulu üyelerini içerecekken, diğer üniversiteler genellikle kendi Enstitülerinde gelen tüm raporları okumak ve sindirmek için üst düzey bir yönetici atamaktadır.

Bu, bu raporları yazarken muhtemelen en büyük zorluğun ne olduğu konusunda bizi hemen uyarır – “karma” izleyicileri. Bu “idari” (ve tanım gereği, uzman olmayan) okuyucunun yanı sıra, raporunuz genellikle adayın danışman(lar)ı, lisansüstü eğitim direktörü ve çok sık olarak bölüm başkanı tarafından okunacaktır. Daha tartışmalı olarak, (a) sınav arkadaşınız(lar) tarafından da okunabilir.

İlki ile ilgili olarak, birçok kurum, sınav görevlilerinin pre-viva raporlarını hiç paylaşmamaları gerektiğini tavsiye edecek veya ima edecektir. Ancak birçoğumuz için ayartma çok büyük. Bu raporların değiş tokuşunu, düşüncelerimizi diğer denetçiye iletmenin en hızlı ve en kesin yolu olarak algılıyoruz ve eğer gerçek biliniyorsa, kendi emeğimizin meyvelerini “göstermek” için de istekliyiz! Ön yaşam raporu genellikle başlı başına bir virtüöz yazı parçasıdır ve diğer denetçinin etkilenmesi için gizli bir istek duyabiliriz (özellikle bu alanda büyük bir otorite iseler).

Yine de, uzmanlığımız ve kavrayışımızla diğer sınav görevlilerini etkilemeye çalışsak bile, adayların kendilerinin raporu daha sonraki bir tarihte görebilecekleri gerçeğini de hesaba katmalıyız. Bunun olup olmadığı, yüksek dereceli incelemenin bir başka gri alanıdır, ancak 1998 tarihli Veri Koruma Yasası, adaylara kesinlikle raporu görme hakkı verir. Çoğu kurum, ne süpervizörün ne adayın (ne de diğer sınav görevlisi(ler)inin) raporu sınavdan önce görmemesi gerektiği konusunda katı bir talimat verse de, sınav görevlilerinin/denetçilerin olaydan sonra raporu adaya kopyalamayı uygun görüp görmemeleri normalde bir takdir meselesidir. 

Tez raporu nasıl yazılır
Tez Raporu Örneği
Akademik rapor örneği
TİK raporu örneği
Tez raporu nedir
Tez ön rapor Örnekleri
İngilizce rapor örnekleri
Ön rapor Nasıl hazırlanır

Bazı durumlarda, sınav görevlileri adayın raporu olduğu gibi görmesini istemedikleri/istemedikleri konusunda açık talimatlar verecektir; aksi takdirde, karar vermek normalde süpervizöre bağlıdır. Son derece olumsuz bir rapor durumunda, denetçinin raporun tamamını kopyalamak yerine raporun bir “özetini” sunması açıkça tercih edilir. (Bu gerçekten de Tarih Koruma Yasasından önce birçok departmanda ‘en iyi uygulama’ olarak kabul ediliyordu.)

Gerçek şu ki, yaşam öncesi raporların çoğu, adayların daha önce karşılaşma ihtimalinin düşük olduğu türden kritik uçlarla yazılmıştır (önceden oldukça rekabetçi dergi yayıncılığı dünyasına girmemişlerse) ve denetçiler, ideal olarak, olmalıdır. bunun farkında.

Buradaki nokta, kuşkusuz, (tez için ne kadar eleştirel olurlarsa olsunlar) sınav görevlilerinin gereksiz hakaretten kaçınmaları ve özellikle ne kadar ünlü olurlarsa olsunlar diğer sınav görevlilerini etkilemeye çalışmaktan kaçınmaları gerektiğidir. Sonuçta, raporunuzun hizmet ettiği kişi, metnin kendisine hitap edip etmemesine bakılmaksızın adaydır.

Bütün bunları söyledikten sonra, incelemeyi yapan kişinin tezin esası ve gelecekteki yayınlanabilirliği (ya da değil) hakkında olabildiğince açık sözlü olması çok önemlidir. Bu son hususta, incelemeyi yapan(lar)ın raporlarını ileriye dönük olarak vermeleri olağandır, yani, tezi geliştirmek ve teze hazırlamak için gelecekte yapılabileceklere karşı durduğu için, tezin sınırlarını saymalıdırlar. 

Bu, makrodan mikro kozmik olana kadar değişebilir: hipoteze nasıl daha fazla odaklanılacağına ve/veya projenin parametrelerinin nasıl sınırlandırılacağına dair önerilerden, stil ve adres noktalarına kadar. Prognostik yaklaşım yaygın olsa da, farklı disiplinlerin de bu tür bir değerlendirmeyi yapmak için farklı yolları olacaktır. Aynı zamanda, son derece kritik bir raporun bile mümkün olduğunca olumlu bir şekilde okunmasını sağlamanın bariz yoludur.

Raporun sınırlı “kapsamı” açısından, disiplinler arasında tavsiyede bulunmak daha az kolaydır (yine de, bazı kurumlar tarafından sunulan oldukça ayrıntılı talimatlar size bir kez daha hatırlatılmıştır). Bununla birlikte, denetçilerin raporlarının bir noktasında “büyük resme” değinmeleri önemini korumaktadır; önemli kavramsal noktalarla meşgul olma pahasına küçük laf kalabalığı ve düzeltmelere odaklanan bir rapordan daha moral bozucu bir şey yoktur.

Bazı tezlerin, projenin başarısını baltalayacak kadar küçük hatalar veya yanlışlıklar tarafından desteklendiği doğru olsa da (buna atıfta bulunulması gerekebileceği noktaya kadar), ana argümanının hala dikkate alınması gerekiyor. En azından aday, tezinin düzeltmeye değer olup olmadığını bilmeyi hak ediyor.

Yaşam öncesi raporların çoğu, tezin sunumuna ilişkin bir yorumla sona erer. İncelemeyi yapan kişi, genel olarak “temiz” olup olmadığına karar verecek ve düzeltilmesi gereken yaygın hatalara veya eksikliklere dikkat çekecektir. Bununla birlikte, daha önce belirttiğimiz gibi, yazım hataları listesinin ayrı bir kağıt üzerinde toplanması ve sınavın sonunda adaya teslim edilmesi daha olağandır (çoğu kurum, post-viva raporu ile birlikte sunulmalıdır).

Ağır bir değerlendirme kriterleri listesi, ancak aday da dahil olmak üzere birçok farklı insan kategorisinin sonunda onu okuyabileceği gerçeğine dikkat etmelidir. Akıllarının arkasında, çoğu sınav görevlisi aynı zamanda kendi statülerinin ve itibarlarının da bilincindedir.

X konusunda “dünya uzmanı” olarak çağrıldığımız için çoğumuz bilgimizi ve kavrayışımızı “görünür kılmak” zorunda hissediyoruz; kendi ‘profesyonel durumumuzu’ onaylamak için (özellikle sınav görevlilerimizin önünde). Tüm bu nedenlerden dolayı, birçok sınav görevlisi raporu son derece ince yazılardır – bu nedenle adayların bunları görmeleri için son derece yardımcı ve teşvik edici olabilir.

akademi222 takımı

Biyografinin Tamamını Gör