YÜKSEKÖĞRETİM ARAŞTIRMALARINDA ANLATICI YAKLAŞIM – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

YÜKSEKÖĞRETİM ARAŞTIRMALARINDA ANLATICI YAKLAŞIM

Bu bölümde, meta-anlatıları, kamusal, kavramsal ve bireysel anlatıları metodolojik olarak bir araya getirerek, anlamın politik ve toplumsal eyleme atfedilmesi vurgulanmaktadır.

Anlatılar, bir yandan farklı anlatı türlerinin söylemsel öğeleri arasındaki bağlantıyı ve diğer yandan anlatıların toplumsal ve politik pratiklerin gelişimini nasıl canlandırdığını ve etkilediğini anlamak için kullanılan teorik ve metodolojik araçlardır. Yüksek öğretim araştırması, belirli sorunların neden diğerlerinin zararına ortaya çıktığına odaklanan bir yaklaşımdan fayda sağlayacaktır.

Üst-anlatılar, aydınlanma, ilerleme, sanayileşme ve bilgi toplumu gibi terimlerle kodlanmış, sosyolojik aktörler ve sosyal bilimcilerin varsayımlarına gömülü ‘ana anlatılar’ olarak adlandırılabilir.

“Sosyal bilimler epistemolojisinin varsayımsal bir düzeyinde veya bizim farkındalığımızın ötesinde işlerler”. Örneğin, modernitenin üst-anlatısı, akıl ve ulus-devletin pekişmesi üzerine ufuk açıcı söylemlere dayanıyordu ve bu
yirminci yüzyılın ortalarına kadar Batı toplumlarında üniversitelerin oynaması beklenen rolü anlamak açısından önemlidir.

Bu üst-anlatı, aklın ve bilginin gelişiminin merkezi ve insanlığın ilerlemesi ve ulus-devletin pekişmesi için hayati önem taşıyan modern üniversitelerin varlığını haklı çıkaran ve meşrulaştıran kamusal anlatılara çevrildi.

Kamusal anlatılar, kültürel, kurumsal oluşumlara ve tek bir kişiden daha büyük ağlara bağlıdır. Normatif ve ideolojik içerikleri birleştirir ve ‘devlet ile toplum arasındaki ilişkiye ilişkin belirli kavram ve teorilerle ilişkilendirilebilir.

Bu anlamda, yeni kamu yönetimi, diğer yönetişim anlatıları gibi, siyasi yönlendirme mekanizmalarını etkileyen bir kamusal anlatıdır. Kamu anlatılarının diğer örnekleri, üniversitelerin yorumladığı kurumsal düzeyde gelişenlerdir.

Yirminci yüzyılın ortalarına kadar Humboldtçu söylemsel repertuarlar, misyonlarını, stratejilerini ve faaliyetlerini meşrulaştırarak “araştırma üniversiteleri”nin kurumsal anlatılarını besledi. Başka bir örnek, yüksek öğretime bir yönetişim yaklaşımı olarak geliştirilen meslektaşlıktır.

Kavramsal anlatılar, sosyal bilimciler ve araştırmacılar tarafından konularına yaklaşmak ve bilgi inşasını geliştirmek için kullanılan anlatılardır. Örneğin, yüksek öğretim araştırması, disipline edici söylemsel unsurlardan kaynaklanan kavramlarla kaplıdır (örneğin, eksiksiz organizasyonlar, aktörler, rasyonel seçim).

Bireyler ayrıca kimliklerine, kararlarına ve eylemlerine anlam yüklemek için diğer anlatı türlerinden söylemsel öğeleri bir araya getirerek kendi anlatılarını oluştururlar.

Bu nedenle, bireylerin algıları ‘kim olduklarından’ etkilenir ve bu da ‘ne yapılacağını bilmenin bir ön koşuludur’. Bu önemlidir ve örneğin bir ankette oyuncunun algıları üzerindeki anlatı etkisini kavramamızı sağlar.

Anlatı Artikülasyonu

Meta-anlatılar, kamusal, kavramsal ve bireysel anlatılar yalnızca paylaşılan bir sosyal ve politik fenomenler bütününe anlam atfetmede eklemlenmelerinde var olduğundan, kategorizasyon ve taksonomik alıştırmaların kendi başına sorgulanır. Ek olarak, “bir anlatının anlamı, içinde üretildiği sosyal bağlama bağlı olacaktır”.

Bu konuda, politika uygulaması kavramı sorgulanmakta ve yerini, uygulama içinde ve aracılığıyla gerçekleşen bir süreç olan politika yasalaşması olarak politika kavramı almaktadır.

Aktörlerin failliği ve farklı eylem çerçeveleriyle olan ilişkileri, anlamlandırma ve yeniden bağlamsallaştırma yeni anlamlara ve yorumlara açıldıkça, kuruluşlardaki ve genel olarak toplumdaki sosyal dönüşüm süreçlerini anlamanın anahtarıdır.

Anlatı yaklaşımı, yalnızca anlatıların eklemlenmesinde anlamlı olan, kronolojik sırayla olması gerekmeyen, ilgili söylemler ve pratiklerden oluşan bir ağı bir araya getirdiğinden, bu, toplumsal ve politik fenomenler arasındaki nedensel ilişkiler konusuna meydan okur.

Bu eklemlenme, kurumların ve bireysel aktörlerin eylem planlarını ve karar alma süreçlerini neden meşrulaştırıp gerekçelendirdiğinin ana motiflerinin daha derinden anlaşılmasını sağlar.

Bakış Açıları
Bakış Açıları Nelerdir
Bakış Açısı
Gözlemci Bakış Açısı Örnekleri
Bakış Açıları Edebiyat
Kahraman Bakış Açısı
Hakim Bakış Açısı
Bakış açısı Nedir

Anlatısallık, bizim anladığımız şekliyle, olumsal oldukları ve apaçıklıkları sorgulanabilecek toplumsal ve politik varsayımlar temelinde yorumlandıkları için büyük kavramların doğal kabulüne meydan okur.

Örneğin, “bilgi toplumu”na ve bunun “Bilgi Avrupası” olarak Avrupa’ya tercümesine bakıldığında, onun ana varsayımlarının, sosyal ve ekonomik kalkınmada bilgi üretimi ve yayılmasına odaklanan bir politika yönlendiricisini harekete geçiren bir üst-anlatı olduğu görülebilir.

Hegemonik söylemler, kavramların ve kavramların anlamlarını sabitler ve onların normalleşmesine veya doğallaşmasına katkıda bulunur. Hegemonya, toplumsal süreçlerin anlamı hakkındaki rızanın örgütlenmesi olarak tanımlanabilir.

Ancak söylemlerin kesin bir hegemonyası yoktur; bir yandan her zaman olumsal olduğu için, diğer yandan anlatılar söylemsel öğeler arasındaki mücadeleyi beraberinde getirdiği içindir.

Yeni kamu yönetiminin hegemonyası, devlet ile yönetmeyi amaçladığı sistem ve kurumlar arasındaki ilişkiyi etkileyen bir kamusal anlatı olarak kamu yönetimi reformları üzerine araştırmacılar tarafından vurgulanmıştır.

Teorik akışkanlığına rağmen, yüksek öğretimde yeni kamu yönetimi, özel sektörde kullanılan yönetim araçları, hedefleri belirleme, müşteriler için rekabeti vurgulama, performans ölçümü ve piyasaların kamu politikası araçları olarak kullanılması.

Bir kamu anlatısı olarak gelişimi, yönetişim ve yönetim araçlarının teknik özelliklerini artırmış ve Avrupa yüksek öğretim kurumları içindeki yönetim yapılarını ve süreçleri geliştirmiştir.

Ancak, Avrupa çapında yüksek öğretim sistemlerinin reformunda yeni kamu yönetiminin hegemonyası, bu alanda süregelen dönüşümlerin tek “nedeni” olarak gösterilemez. Mevcut araştırmalar, “NPM [yeni kamu yönetimi] ve NG’nin [ağ yönetişimi] belirti ve semptomlarının bir karışımını” ve ayrıca neo-Weberci ve meslektaşlara dayalı kamusal anlatıları göstermektedir.

Bu alandaki literatür, söylem analizinin genellikle söylemleri oldukça soyut fenomenler olarak varsaydığının altını çizmiştir.

Anlatısallığı söylem analizini işlevselleştirmenin bir yolu olarak kullanarak, anlatıların analiziyle bu dezavantaj ele alınır, söylemlerin bireysel ve kurumsal uygulamalara nasıl çevrildiğinin anlaşılmasına katkıda bulunur.

Anlatıları içeren söylemsel öğelerin analizi, bir yandan anlatıların analizine ve bunların eklemlenmesine, diğer yandan anlamı sabitleme mücadelesine odaklanarak pratiklerin meşrulaştırıcı argümanlarının tanımlanmasına ve değerlendirilmesine olanak tanır.

Farklı anlatı türlerinin söylemsel unsurlarını tanımlamak için kullanılan değişken gösterenler ve düğüm noktaları gibi kavramlardan ödünç aldık. Bu unsurlar, söylemsel oluşumlar (örneğin, neoliberalizm, sosyal demokrasi, katılımcı demokrasi) ve bağlamlar (örneğin, uluslarüstü, ulusal, kurumsal ve bireysel) arasındaki etkileşimden kaynaklanır.

Farklı anlatı türleri arasındaki eklemlenme için önemli olan bağlamları zaten belirledik; şimdi söylemsel oluşumlarla etkileşimlerindeki rollerini vurguluyoruz.

Örneğin, öğrenciler için kurumlar arasında rekabetin teşvik edilmesi, sistemlerin ve kurumların dikey olarak yönlendirilmesi ve piyasaya dayalı araştırma finansmanı gibi yeni kamu yönetiminin söylemsel unsurları, hem neoliberal söylemlerden hem de içinde geliştikleri ulusal bağlamlardan kaynaklanmaktadır.

akademi222 takımı

Biyografinin Tamamını Gör