Psikolojiye Yaklaşım – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Psikolojiye Yaklaşım

İnsan bilincinin veya daha yüksek zihinsel işlevlerin gelişimi hakkında bir teori geliştirdi. Bunu yapmak için, gelişmeye (yani değişime) yönelik belirli deneysel tasarımları kullanarak laboratuvar çalışması içindeki dolayımlı eylemi inceledi. Burada ilgili dört ilkesine odaklanıyoruz: bilinç faaliyet ilişkileri, aracılık, yakın gelişim bölgesi ve gelişimsel araştırma.

Bilincin kökeni kavramına dayanarak, diğer hayvanlarda gözlemlenemeyen daha yüksek zihinsel işlevlerin şunlar olduğunu öne sürdü:

1. sosyal olarak belirlenmiş;
2. içselleştirme ve dışsallaştırma süreçleri yoluyla sosyal ilişkilerle ilgili.

Pozisyonu, bilincin daha önce sosyal dünyada var olan ilişkilerin içselleştirilmesi yoluyla geliştiği yönündeydi. Bu tür bir içselleştirme, “bir bütün olarak bir işlev içindeki iç ve dış bileşenlerin yeniden dağıtımını [bu da, dış bileşenler pahasına iç bileşenlere artan güveni [üretebilir]” içerir.

İçselleştirmenin iki ayrı ama birbiriyle ilişkili boyutta işlediğini ileri sürdü: dıştan içe ve interpsikolojikten (insanlar arasındaki ilişkiler) intrapsikolojik boyuta (bireyin bir işlevi olarak işleyen ilişkiler). Arabuluculuk terimi, bir şeyin hemen olmadığını ima eder. O halde, en azından, eğer iki nesne dolayımlı bir ilişki içindeyse, o zaman aralarında bir şey olmalıdır.

Ek olarak, sosyal bilimlerde bu terim neredeyse her zaman şu anlama gelir:

1. karşıtların (kutupların) uzlaşması;
2. bu kutupların bir bütünlük içinde faaliyet gösterdiği fikri;
3. Karşılıklı dolayımlarından dolayı kutupların kendilerinin aktif değişimi.

Vygotsky’nin arabuluculuk terimini en az iki farklı şekilde kullandığını öne sürer. Birincisi, Vygotsky arabuluculuğun insan eyleminin temelini oluşturduğunu, bununla insanların sosyal ve maddi dünya üzerinde, fiziksel ve psikolojik araçlar (göstergesel işaretler gibi) dahil olmak üzere eski eserler tarafından aracılık edilen şekillerde hareket etmesi anlamına geldiğini öne sürer.

İkinci olarak, bilinç etkinliği ilişkisiyle ilgili olarak dolayım, toplumsal tarihsel süreçleri zihinsel süreçlerle ilişkilendirir. Bunun nedeni, insanların çevrelerindeki kültürel, sosyal, kurumsal dünyada geliştirilmiş olan bu aracılık biçimlerini içselleştirmeleridir.

Deneysel çalışmalarda, “temel prosedürü, denekleri bir deneyci tarafından bir öznenin etkinliğine açıkça dahil edilen bir dizi yapay uyaran veya işaret kullanmaya teşvik etmekti”. İkili uyaran deneyinde birinci uyaran bir görev belirtimidir, ikinci uyaran ise deneyi yapan kişi tarafından ortaya konulan bir dış yapıdır.

Eser ve deneyi yapan kişi birlikte, deney içindeki daha geniş kültürü temsil eder. İlk uyaran verildiğinde, deneysel denek göreve odaklanır. Yine de, ikinci uyaran tanıtıldığında, deneysel özne yapay nesnenin kendisine değil, yapay yapıyı göreve aracılık etmek için kullanmaya odaklanır.

Yine de ikili uyarım, arabuluculuktan daha fazlasını başarmaya çalışır. İlk uyaran görevi, tek başına hareket eden deneysel özne tarafından ele alınamayacak şekilde tasarlanmıştır; onların “çelişkili bir durumdan çıkmalarını ve koşullarını değiştirmelerini” gerektirir.

İkili uyarım, öznelerin çelişen güdülere sahip oldukları görünüşte çözümü olmayan bir durumu dönüştürmelerini ve böylece sonraki eylemlerinin kontrolünü ele geçirmelerini sağlamayı amaçlar. Bir denek aracı kısmen içselleştirmezse, güdüsel çatışmalarını çözmez ve iradesini artırmazsa ikili uyarım başarılı olmamıştır.

Vygotsky gelişimsel değişimi inceledi ve yaklaşımına gelişimsel araştırma adını verdi. Yakın gelişim bölgesini, bağımsız problem çözme yeteneği ile desteğin sağlandığı ikili uyarım gibi durumlarda gösterilenler arasındaki mesafeyi araştırdı. Değişim Laboratuvarı, gerçek dünya, kolektif, organizasyonel ortamlarda bir Vygotskyci, gelişimsel yaklaşım uygulamayı amaçlamaktadır.

Psikolojinin temel yaklaşımları
İçe bakış yöntemi
Psikolojik Yaklaşımlar
Eğitim yaklaşımları
Davranışçı yaklaşım psikoloji
Psikolojide Yaklaşımlar özet
Biyolojik yaklaşım
Psikolojik Yaklaşımlar PDF

Kolektif Aktiviteyi Anlamak

Şimdi, etkinliği eylemden ayıran ve etkinlik sistemi kavramını ve Değişim Laboratuvarı metodolojisini tanıtan Aleksei Leontiev’in çalışmalarına odaklanıyoruz.

İngilizce konuşulan eğitim araştırmalarında etkinlik teorisinin çoğu kullanımının temelini oluşturur. Etkinlik teorisinin bu varyantı, Değişim Laboratuvarı’nın temelini oluşturur ve kavramları, ilgili araştırma müdahalelerinde doğrudan kullanılır.

Leontiev’in insan kolektif faaliyeti üzerine çalışmaları, insan yaşamının diğer hayvanlardan en az iki önemli yönden farklı olduğunu öne sürdü: Birincisi, insanların nesneleri ve ihtiyaçları doğal değil, bizzat insan faaliyetinin ürünleridir; ikincisi, insanlar yaşam güdülerini, kolektif faaliyetin nesnelerini ve bireysel eylemlerin peşinden koştuğu hedefleri ayırabilir. Bu son ayrımlar birbiriyle ilişkilidir.

Leontiev’e göre emeğin bu toplumsal örgütlenmesi, bireysel bir katılımcının bakış açısından bir etkinliğin anlamı ile bu etkinliğin dışsal, toplumsal bir perspektiften anlamı arasında bir ayrım anlamına gelir. Aynı zamanda, politik-ekonomiden türetilen bir terim olan işbölümüne olan ihtiyacı da ima eder (burada, diğerleri arasında, Marx tarafından kullanılmıştır).

İnsanlar sosyal ihtiyaçları karşılamak için birlikte çalışırlar, ancak farklı rollerdedirler. Uzmanlık (uzmanlık alanları) ve otorite (bazı hiyerarşi içinde) ile farklılaştırılmıştır.

Daha sonra hiyerarşik olarak ilişkili görülen üç kavram olan aktivite, eylem ve operasyon arasında resmi bir ayrım geliştirdi. Buna göre etkinlik, bir etkinlik nesnesi tarafından düzenlenen ve hem anlamı hem de anlamı olan kolektif ve sürekli çabayı ifade eder.

Eylem, bir birey tarafından üstlenilebilecek (bilinçli, önceden tasarlanmış bir şekilde olsa da) belirli bir hedef tarafından düzenlenen, daha zaman-sınırlı ve ayrıntılı bir şeyi ifade eder. Operasyon, mevcut koşullar tarafından düzenlenen eylemleri ayarlamak için kullanılan rutin süreçleri ifade eder.

Etkinlik teorisi terimini kullanması, hiyerarşi içindeki etkinlik düzeyine atfettiği birincil rolü yansıtır: etkinliğin eylemleri ürettiğini ve eylemlerin anlamlarını etkinlik içindeki yerlerinden aldıklarını öne sürdü.

Çalışması gelişimsel düşünce olan Vygotskyan’a dayanıyordu: dolayımlanmış içselleştirme ve dışsallaştırma süreçleri yoluyla, faaliyetler eylemlere, önceki faaliyetlerin nesneleri aracı eserler haline gelir vb.

Aktivite, eylemler, operasyonlar, nesneler ve hedefler arasındaki dinamik, gelişimsel ilişkilerin bu anlayışı, CHAT aktivite teorisi geleneğinin temelini oluşturmaya devam ediyor. Yine de CHAT ve Değişim Laboratuvarı, Engeströ m’nin Leontiev’in faaliyet kavramını nasıl genişlettiğine de güveniyor.

Leontiev gibi, Engeström’ün çalışması yapay-arabuluculuğun önemli olduğunu ancak insan faaliyetini anlamak için tek başına yeterli olmadığını vurguluyor. Biyolojik ve çevresel araştırmalardan yararlanan Engestro ̈ m, önceki hayvan etkinliğinin yapısal bileşenlerinin insan etkinliğinin ortaya çıkışında nasıl geçişler geçirdiğini ele alıyor.

Başlangıçta, bireysel hayatta kalma, toplu hayatta kalma ve sosyal yaşama dayalı hayvan faaliyetinin yönleri, her biri ayrı, üçlü-aracılı ilişkilerde arabulucu bir rol üstlenmeye başlayan alet yapımı, işbölümü ve ritüel geleneklerle koptu. Kültürel evrime geçiş noktasında, bu ayrı ayrı ekolojik kopuş ilişkileri, politik-ekonomik yaşam içinde birleşti.

Ardından, etkinliği politik-ekonomik bir bakış açısından incelerken birbiriyle ilişkili üretim, dağıtım, mübadele ve tüketim süreçlerini hesaba katmak için el yazmalarında Marx tarafından ortaya konan gereklilikleri inceler.

Eylem modelinin temelini oluşturan dolayımlı üçgen özne→sanat eseri→nesne, yalnızca etkinliğin doğrudan üretken yönlerini temsil eder ve toplumsal olarak dolayımlanan diğer yönleri gözden kaçırır. Yapay aracılığa ek olarak, Engeström, etkinlik teorisi içindeki etkinlik seviyesinin de kapsaması gerektiğini öne sürer.

akademi222 takımı

Biyografinin Tamamını Gör