ARAŞTIRMANIN ÇIKARIMLARI – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Bilginin Kullanımı

Bilginin gerekçelendirilmesi ve epistemik duruşlarla ilgili olarak, (c noktası) bilginin gerekçelendirilmesinin yapıldığı etki türlerinin bir kataloğunu listeler, örneğin ‘otorite’, ‘algı’, ‘kişisel deneyimler’, vb.

Habermasçı şemada, bilgi her zaman belirli bilme biçimiyle ilgili varsayımlar ve güdüler tarafından doğrulanır ve bu nedenle, sıralananlar gibi etkiler her zaman belirli bilişsel ilgilerin özellikleriyle ilişkilidir.

Bilme yollarının her birinin arkasında, bilgiye sevk eden menfaat, menfaatte tecelli eden kişisel ve toplumsal patolojiler ve ideolojilerden oluşur.

Benzer şekilde, her bir özelliğiyle ilişkili kişisel ve sosyal boyutların olduğu ve gerekçelendirme standartlarının durumlara göre değişebileceği kabul edilmektedir. Her tür gerekçelendirmenin kendi içlerinde eleştirel incelemeye tabi olması, Habermas’ın eleştirel/kendini düşünen bilme yolunun bir özelliğidir.

Dahası, bilginin yapısını şekillendirmede ontolojik taahhütlerin rolünün tanınması (b noktası), Habermas’ın bilgiyi oluşturan ilgi alanlarının her biri ile ilişkili ontolojik varsayımlarda paralellik gösterir. Habermas’a göre bu, bilenin benimsediği özel bilişsel ilgiyle bağlantılıdır; burada bilmenin, bilenin bilgiye yönelik özel yönelimine ve bilgiyi pratik uygulamasına bağlı olduğu söylenir.

Böylece, Habermas’ın bilme yollarının her biri (deneysel-analitik, tarihsel-yorumsamacı veya eleştirel/kendini düşünen), bilenin özel ontolojik tercihi veya bilişsel ilgisi tarafından yönlendirilir. Chinn ve diğerlerinin ontolojik yatkınlıkları araştırması (b noktası), bilginin basitliği veya karmaşıklığı tartışmasına odaklanır.

Epistemik bilişe ilgi, doktora sınavı için uygundur çünkü incelenen tez böyle bir katılımın ürünüdür. Yine de, sınav görevlilerinin epistemik bilişi, doktora sınav görevlilerinin tezin kalitesiyle ilgili yargılarının araştırılmasında da ilgi çekicidir.

Doktora sınav görevlileri, tezin birçok bileşeninde açıkça görüldüğü gibi, bilginin kalitesiyle ilgili değerlendirmeler yaparlar. Özellikle önemli olan epistemik ve ontolojik taahhütler ile epistemik erdemler veya ahlaksızlıklardır, çünkü bunlar temelinde kalite yargısında bulunurlar.

Entelektüel erdemler olarak da bilinen epistemik erdemler, “entelektüel cesaret ve açık fikirlilik gibi epistemik amaçlara ulaşılmasına yardımcı olan övgüye değer karakter eğilimleridir.” Aksine, epistemik veya entelektüel kusurlar, epistemik hedeflere ulaşmada zararlıdır.

Tezin kalitesi içsel bir yargı olarak görülebilse de, kalitenin tanınmasıyla sonuçlanan şey, tez ile epistemik ve ontolojik taahhütlerin ‘sağlamlaşması’ olarak adlandırılan şey arasındaki rezonanstır.

Epistemik biliş analizi arasındaki örtüşme şu şekilde ifade edilebilir: bilmek, bilenin bilmeye yatkınlığından ve ontolojik varsayımlardan etkilenen bilişsel çalışmanın ürünüdür.

DOKTORA SINAVINDA ARAŞTIRMANIN ÇIKARIMLARI

Bilme yollarından geliştirilen eleştirel bir mercek kullanarak doktora sınavına yönelik araştırma, sınav yapanın yargılarının, sınav yapan ile aday arasındaki ilişkinin doğasını yansıtacak şekilde konumlandırıldığını göstermenin bir yolunu sağlamıştır.

Ayrıca, bu, incelemeyi yapanın tavsiyesi ile karşılaştırıldığında incelemeyi yapanın yorumunun (bazen, ancak sık olmamakla birlikte) tutarsız doğasında yansıtılır.

Habermasçı merceğin uygulanması, doktora müfettişi yargılarındaki belirsiz faktörlerin tanımlanmasıyla sonuçlanmıştır; bu yargılar, ilgili ontolojiyle birlikte araştırmacının epistemik eğilimleri tarafından çerçevelenmektedir.

Doktora tezi değerlendirmesinin baskın tarzının, denetçinin başlıca rolünün ‘tezin doğruluğunu, geçerliliğini ve akla yatkınlığını’ doğrulamak olduğu epistemik ampirik-analitik bilme tarzından kaynaklandığı bulundu.

Lovat ve meslektaşlarının gözlemleri, doktora sınavının belirsiz yönlerini tanımlamak ve açıklamak için Habermas’ın bilişsel ilgilerini kullandı ve bunu yaparken, bu tür düşünceleri epistemik biliş alanına yerleştirdi.

Tüm bilginin yerleşik olduğu ve çeşitli disiplinlerdeki bilgiye yaklaşımların, disipline özgü altta yatan epistemik ve ontolojik yatkınlıklar nedeniyle kendi kendini devam ettirme eğiliminde olduğu fikrini öne sürer.

Yine de, Habermas’ın üç bilme yolunun belirli bir disiplin alanından bağımsız olarak işlediğini kabul etmek önemlidir. Gerçeklere ve rakamlara ilgi, ilginin kontrol olduğu yerde ampirik-analitik bilme yolu ile tutarlıdır. Anlama ve yorumlama, tarihsel-hermeneutik bilme tarzının pratik ilgisinin karakteristiğidir.

Araştırma Yöntemleri
Makalede araştırma yöntemleri nelerdir
Makalede kullanılan yöntemler nelerdir
Araştırma Yöntem ve Teknikleri
Bilimsel Araştırma Yöntemleri
Araştırma Türleri
Keşfedici araştırma nedir
Araştırma Nedir

Bununla birlikte, bu iki bilme yolu, kendi başlarına ve yalnızca kısmi bilgi sağlayabilir. Çünkü, bilmeye yönelik daraltılmış yaklaşımların panzehiri, belirli bir bilme biçimini doğuran varsayımlar ve toplumsal yapılar üzerine eleştirel öz-yansıtma yoluyla elde edilebilirdi. Böyle bir süreç, belirli bir bilme biçimini ortaya çıkaran temel unsurların tanımlanabileceğini varsayar.

Bununla birlikte, bu yaklaşım özenli metodolojik mülahazalara olan ihtiyacı ortadan kaldırmaz, çünkü bilmenin eleştirel/kendini düşünen bir yolu ampirik-analitik ya da tarihsel-yorumsamacı bilme biçimlerini azaltmaz, ancak tip açısından derinlemesine düşünmeye davet eder. ve farklı bilme yollarıyla üretilen bilginin sınırlamaları ve ilgililiği. Doktora tezleriyle ilgili olarak, bilmenin eleştirel/kendini düşünen yolu, doktora değerlendirmesinde sözde çekirdek unsura uygulanabilir.

Bileni geçmişten kurtaran ve bileni yeni bilme ve eylem biçimleriyle meşgul eden bilme türü olarak ikinci [eleştirel/kendini yansıtan bilme] tahmini, bu bilginin alaka düzeyini abartamaz. ve ekli değerlendirmesi, doktora ürününün mevcut bilginin sınırlarını ne kadar genişlettiğine göre yargılandığı iddia edilen, yaygın olarak ‘orijinal’ ve ‘yaratıcı’ olarak kabul edilen bir öğrenme aşamasına odaklanan bir projeye şekillenir.

Bununla birlikte, araştırma, sınav görevlilerinin eleştirel/kendini yansıtan bilmeyle tutarlı tez kalitesi kriterlerinden daha az memnuniyet gösterdiğini göstermektedir. Bir SORTI çalışmasında, denetçilerden inceledikleri tezin kalitesine inandıkları şeye kıyasla bir tezde neyin önemli olduğunu belirlemeleri istendi.

Ampirik-analitik bilmenin (ve belki de en düşük düzey kriteri) özelliği olan “sunum: doğru ifade” göstergesi, “önem düzeyleri” açısından 12. (veya sonuncu) sırada yer aldı.

Öyle bile olsa, bu gösterge, araştırmacının tez kalitesiyle ilgili memnuniyeti ile ilgili olarak ‘1’ olarak derecelendirildi. Buna karşılık, tarihsel-hermeneutik bilmeyi simgeleyen ‘analiz/bulgular: etkili yorumlama’, önem düzeyi açısından 1. sırada yer alırken, kalite açısından 10. sıradaydı ve bu, incelemecilerin en az tatmin olduğu kriterlerden biri olduğunu gösteriyor.

Ayrıca, katkıyla ilgili ve eleştirel/kendini yansıtan bilmeyle (yani yüksek seviyeli kriterler) ilişkili üç gösterge, önem göstergeleri olarak 6, 8 ve 9 olarak derecelendirildi, ancak 9, 11 ve 12 (yani nispeten düşük) olarak sıralandı. 

Kısacası ve belki de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, denetçiler, ampirik-analitik bilgiyi yansıtan alt düzey kriterlerden daha fazla tatmin olurken, bilmenin eleştirel/kendini yansıtma yollarını yansıtan üst düzey kriterlerden daha az tatmin oldular.