ÇEŞİTLENDİRME – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Sosyal Yatırım ve Yüksek Öğrenim

Son yirmi yılda ve özellikle 1990’larda, kişi başına düşen GSYİH seviyeleri yalnızca ABD ve AB arasında değil, aynı zamanda AB ülkeleri ve genellikle bazı ülkelerdeki bölgeler arasında da farklılık gösterdi. Bu eşitsizlikler, ulusal veya bölgesel düzeyde bazı ekonomilerin hem çalışan insan sayısını hem de üretkenliklerini artırabilmesi, diğerlerinin ise başaramaması gerçeğiyle açıklanmaktadır.

OECD’ye göre bilim, teknoloji ve ekonomik performans arasındaki ilişkinin 1990’larda değiştiği görülmektedir. İnovasyon artık iş dünyasında başarı ve nihayetinde ekonomilerin büyümesi için daha kritik kabul ediliyor. Bilgi ve iletişim teknolojileri (BİT), teknolojik ve organizasyonel gelişmelerin yayılması yoluyla inovasyonu kolaylaştırmada önemli bir rol oynamaktadır.

Gelişmiş ülkelerde artan ekonomik büyüme performansının ana itici gücü teknoloji ve yeniliktir. Ayrıca, çok faktörlü üretkenlikteki (MFP) artışlar olarak anlaşılan üretkenlik kazanımları, üretimi organize etmenin daha verimli yollarıyla birlikte yeni teknolojinin uygulanmasının sonucudur.

Bu değişen ortamda, ülkeler ve bölgeler arasında ekonomik büyümedeki farklılıkları açıklamada eğitimin rolü sermaye haline gelmektedir.

İşgücünün eğitimi, hem teknolojik hem de organizasyonel gelişmelerin temelinde yer alır; ayrıca, yeniliğin BİT’ler yoluyla yayılması, yeterince eğitimli bir iş gücünün mevcudiyeti ile de ilgilidir. Erken ampirik çalışma, Y çıktısının sermaye K ve emek L stoklarına bağlı olduğu bir toplam üretim fonksiyonunu kullanarak, büyüme muhasebesi çerçevesine dayalı bir eğitim analizi önerdi.

Tahminleri, 1930 ile 1960 yılları arasında ABD üretimindeki oran artışının yaklaşık %23’ünün, işgücünün artan eğitim seviyesinden kaynaklandığını gösterdi. Aynı yaklaşımı, eğitim tarafından açıklanan çıktı büyüme oranı için karışık sonuçlarla, gelişmekte olan ekonomiler örneğinde kullandı.

Makroekonomik düzeyde eğitim ve ekonomik gelişme arasındaki ilişki ilk olarak, beşeri sermayeyi bilginin kullanımı için bir vekil olarak kabul ederek neo-klasik büyüme modelini genişleten geliştirilen büyüme teorisi modelleri çerçevesinde incelenmiştir.

Lucas’ın yaklaşımında işçiler, zamanın ne kadarının üretime ve ne kadarının beşeri sermaye birikimine ayrılacağını seçerler. Çalışanların yeterlilikleri, eğitim yoluyla beşeri sermaye birikimi ile geliştirilebilir. Toplam çıktı, işçi sayısının ve insan sermayesi yeterliklerinin seviyesinin bir fonksiyonudur.

Model, beşeri sermaye birikiminin ekonomik büyüme üzerindeki iç ve dış etkileri arasındaki ayrımı sağlar. İçsel etki, beşeri sermaye yeterliliklerinin kazanılmasının toplam üretkenlik üzerindeki doğrudan etkisidir. Dış etki, ekonomideki artan ortalama beşeri sermaye yeterliklerinden kaynaklanmaktadır.

Aslında, işaret edildiği gibi, iki dış etki ayırt edilebilir. İlk olarak, ekonomide daha yüksek bir ortalama yeterlilik düzeyi bireysel üretkenliği artırır. İkincisi, insan sermayesine yapılan yatırım, sürekli olarak boylamsal bir dışsallık olarak anlaşılabilecek yetkinliklerin seviyesini yükseltir.

Sonuç olarak, beşeri sermaye teorisi, eğitime yapılan yatırımın hem iç hem de dış etkilerini içerecek şekilde ekonomik büyüme teorisi ile bütünleştirilmelidir.

Araştırmanın yönlendirdiği inovasyon yoluyla teşvik edilen ekonomik büyüme. Açıkça üç üretim girdisi olarak kabul edilir: fiziksel sermaye, emek ve insan sermayesi. Bu analizler Lucas’ınkinden farklıdır, çünkü insan sermayesi etkin işgücü arzını artıran bir unsur yerine üçüncü bir üretim faktörü olarak görülmektedir.

Teknik değişimin dışsal olduğu varsayıldığında bir üretim fonksiyonunu tahmin etmek için beşeri sermayenin temsilcisi olarak okula devamlılık kullanıldı. Bu yaklaşıma göre, beşeri sermaye stokundaki artışlar, diğer üretim kaynaklarına karşılık gelenden daha yüksek bir esneklikle doğrudan ekonomik büyümeye dönüşür.

Bölgeler ve/veya ülkeler arasında büyüme oranlarındaki farklılıklar, işgücünün eğitim kazanımlarındaki farklılıklardan kaynaklanan beşeri sermaye yeterliliklerindeki farklılıklarla açıklanır.

Yeni bilginin yaparak öğrenme etkileri yoluyla olumlu bir dış etki oluşturduğu bir ekonomiyi dikkate alarak çerçeveyi genişletti. Tüketim malları, bilgi stokunun ve diğer girdilerin bir fonksiyonu olarak üretilir.

Bu çerçevede, kişi başına çıktı sınırsız büyüyebilir, sermaye stoku ile birlikte yatırım oranı ve sermayenin getiri oranı artabilir. Eğitim, teknik yeniliklerin üretilmesi ve özümsenmesi üzerindeki etkisiyle dolaylı olarak da ekonomik büyümeyi etkileyecektir.

Teknoloji, yüksek eğitimli işgücünün yoğun kullanımını gerektiren Ar-Ge faaliyetlerine yapılan yatırımlarla üretilir.

Sonuç olarak, yüksek öğretim ekonomik büyümeyi yalnızca doğrudan değil, aynı zamanda yeni teknolojinin üretilmesi ve özümsenmesi yoluyla dolaylı olarak da etkiler. Bununla birlikte, büyüme performansının iyileştirilmesinin, birçok faktörün ve yüksek öğretimin kilit bir rol oynayan politikaların birleşimine bağlı olduğu açıktır.

ÇEŞİTLENDİRME stratejisi
ÇEŞİTLENDİRME stratejisi örnek
İlişkisiz ÇEŞİTLENDİRME nedir
ÇEKİLME STRATEJİSİ
Çeşitlendirme stratejisi
Tasarruf stratejisi nedir
Maliyet liderliği stratejisi
Çeşitlendirme Nedir

YÜKSEKÖĞRETİMDE GENİŞLEME VE ÇEŞİTLENDİRME

Ulusal yüksek öğretim sistemlerinin büyümesi göz önüne alındığında, erişim, genişleme ve çeşitlendirme soruları, yüksek öğretim politika yapıcıları ve araştırmacıları tarafından düzenli olarak ele alınmaktadır.

Genellikle, öğrenci kitlesinin büyümesi ile yüksek öğretim sistemlerinin genişlemesi ve öğrenci sayısındaki artış ile bu tür sistemlerin çeşitlenmesi arasında doğrudan bir ilişki olduğu varsayılır. Bu bölüm, bu olaylara alternatif bir yaklaşım sunmaktadır.

‘Taşıma kapasitesi’ kavramı etrafında teorik bir model inşa edilmiştir. Hollanda ve Avustralya’dan alınan verileri kullanan ön ampirik bulgular, örneğin ulusal GSYİH, işgücü verimliliği ve yüksek öğretim mezunlarının sayısının yüksek öğretime toplam kaydı açıklamada varsayılan rolünü desteklemektedir.

Okullaşma ve çeşitlilik arasındaki ilişkiye ilişkin bulgular beklentilerle uyumlu değildi. Yine de alternatif yaklaşım takip etmeye değer görünüyor.

Yüksek öğretim sistemlerinin genişletilmesi her yerde mevcuttur. 1960’larda ve 1970’lerde büyüyen öğrenci kitlesi, ister yeni üniversiteler ister yeni kurum türleri olsun, yeni yüksek öğretim kurumlarının kurulmasına yol açmıştır.

Politika yapıcılar, yeni organizasyonların ve dolayısıyla yeni çalışma programlarının kurulmasının, yüksek öğretime yönelik varsayılan artan çeşitlilikteki taleplerin yanı sıra katıksız niceliksel büyümeyle başa çıkmak için gerekli olduğunu düşündüler. Bu imaj özellikle Batı Avrupa ile ilgili olsa da, daha yakın zamanlarda Orta ve Doğu Avrupa gibi dünyanın diğer bölgelerinde de benzer modeller gözlemlenebilir.

En etkileyici büyümenin birkaç on yıl önce olduğu sistemlerde, genişleme farklı bir hızda ve aynı zamanda farklı şekillerde devam ediyor.

Önceleri genişlemenin çoğu kamu üst sektöründe gerçekleşirken, günümüzde özel sektörler veya bireysel özel kuruluşlar devreye giriyor. Bir zamanlar geleneksel yaş grubu için tam zamanlı mod geçerliyken, günümüzde geleneksel ve geleneksel olmayan hedef gruplar için yarı zamanlı ve uzaktan eğitim önemli boyuttadır.

Ortaya çıkan ‘daha fazla’ ve ‘farklı’ modeli, kolayca, öğrenci sayısındaki artışın sistemlerin genişlemesine yol açtığı (bunlar için belirli hükümet politikalarının geliştirildiği ve uygulandığı) sonucuna yol açabilir ve bunun sonucunda da eğitimin çeşitlenmesine yol açabilir. bu sistemler.

Çeşitlendirme burada bir yüksek öğretim sisteminde (örgütsel) çeşitliliğin artması olarak tanımlanmaktadır. Ancak aynı zamanda genişleme ve çeşitlenmenin ortak evrimsel gelişimi varsayılabilir: genişleme ve çeşitlenme karşılıklı olarak birbirini güçlendirir.

Genel olarak, yüksek öğretim literatürü, yüksek öğretimde genişleme ve çeşitlendirmenin el ele gittiğini, çeşitliliğin zaman içinde kademeli olarak monoton bir şekilde arttığını ve hükümet politikalarının genişleme ve çeşitlendirme modeline büyük ölçüde katkıda bulunduğunu varsayar.