Deneyci Önyargısı – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Dört Tür Geçerlilik

• İç geçerlilik, bir araştırma tasarımının, sonuçlara veya makul rakip hipotezlere ilişkin mantıksız alternatif açıklamalar yapma veya ekarte etme yeteneği anlamına gelir. (Makul bir rakip hipotez, araştırmacının orijinal hipotezi dışındaki bulguların makul bir açıklamasını sağlayan, bağımlı ve bağımsız değişkenlerin etkileşimi hakkındaki araştırmacı hipotezinin alternatif bir yorumudur.)

• Dış geçerlilik, bir araştırma çalışmasının sonuçlarının genellenebilirliğini ifade eder. Her tür araştırma tasarımında, çalışmanın sonuçları ve sonuçları, araştırmanın ana hatlarıyla tanımlanan katılımcılar ve koşullarla sınırlıdır. Dış geçerlilik, araştırma sonuçlarının diğer koşullara, katılımcılara, zamanlara ve yerlere genellenme derecesini ifade eder.

• Yapı geçerliliği, nedensel ilişkinin temelini ifade eder ve çalışmanın sonuçları ile araştırmaya rehberlik eden teorik temeller arasındaki uyumla ilgilidir. Özünde, yapı geçerliği, bulgularla desteklenen teorinin sonuçların mevcut en iyi açıklamasını sağlayıp sağlamadığı sorusunu sorar.

• İstatistiksel geçerlilik, bir çalışmanın sonuçlarından çıkarılan sonuçların doğruluğunu etkileyen nicel değerlendirmenin yönlerini ifade eder. En basit düzeyde, istatistiksel geçerlilik, bir çalışmanın sonuçlarından çıkarılan istatistiksel sonuçların makul olup olmadığı sorusunu ele alır.

Deneyci Önyargısı

İronik olarak, araştırmacıların kendileri, yapaylık ve yanlılığın ilk ortak kaynağıdır. Sıklıkla deneyci yanlılığı olarak adlandırılan bu yapay ve yanlılık kaynağı, araştırmacıların kendilerinin istemeden araştırma katılımcılarının davranışlarını belirli bir yönde etkileme potansiyeline atıfta bulunur.

Başka bir deyişle, araştırmasının doğası ve sonuçların nasıl olacağı ya da olması gerektiği konusunda belirli inançlara sahip olan bir araştırmacı, kasıtlı veya kasıtsız olarak çalışmanın sonucunu kendi yararına olacak şekilde etkileyebilir. onun beklenen sonucu; Rosenthal ve Pygmalion etkileri örneklerdir.

Deneyci yanlılığı, çok çeşitli koşullar ve ortamlarda kendini gösterebilir. Örneğin, bir araştırmacı verileri kendi teorik yönelimini veya belirli bir teorik paradigmayı destekleyecek şekilde yorumlayabilir. Benzer şekilde, verilerin orijinal hipotezleri desteklemediği ortaya çıktığında, araştırmacı orijinal araştırma hipotezlerini gerçek verilere uyacak şekilde değiştirmeye yönelebilir.

İlgili bir yanlılık, araştırmacıların kendi hipotezlerini desteklemeyen bulguları bariz bir şekilde görmezden geldiklerinde ortaya çıkar. Diğer, daha zararsız örnekler, veri toplama ve kaydetmedeki ince hataları ve standart prosedürlerden kasıtsız sapmaları içerir.

Bu önyargılar, hipotezleri oluşturmaktan, çalışmayı tasarlamaktan ve verileri toplamaktan ve analiz etmekten tek bir araştırmacının sorumlu olduğu çalışmalarda özellikle yaygındır. Şimdi deneyci yanlılığının araştırma metodolojisi bağlamında kendini nasıl özel olarak gösterebileceğini düşünelim.

Bir araştırmacının farklı psikoterapi türlerinin etkinliğini incelediği bir örneği ele alalım. Çalışma, üç farklı terapi türünü karşılaştırıyor ve araştırmacımız, üç tedaviden birinin diğer iki tedaviden daha üstün olduğuna dair kişisel bir inanca sahiptir.

Rasyonalizm Nedir
Deneycilik Nedir felsefe
Empirizm kurucusu
Pozitivizm Nedir
Empirizm Nedir
Empirizm örnekleri
Pragmatizm nedir
Septisizm Nedir

Araştırmacımız, semptom düzeylerinin tarama değerlendirmelerini yürütmekle ilgilenir ve bu sonuçlara dayanarak katılımcıları farklı tedavi koşullarına atar. Araştırmacının belirli bir terapi biçimine olan kişisel ilgisi, potansiyel bir artefakt veya yanlılık kaynağının ortaya çıkmasına yol açabilir.

Örneğin, araştırmacı kendi terapötik tercihinin daha üstün olduğunu düşünüyorsa, o zaman daha fazla semptom düzeyine sahip bireyler bilinçsizce (ya da istemeden) o tedavi grubuna atanabilir. Burada, altta yatan önyargı, söz konusu katılımcılara yardımcı olmak için daha üstün bir tedavi biçiminin gerekli olduğu olabilir.

Bu, araştırmacı bilinçsizce (veya istemeden) düşük semptom düzeyine sahip katılımcıları tercih edilen tedaviye atadığında, diğer yönde de işe yarayabilir. Her iki yaklaşım da sonuçları saptırabilir ve müdahale ile semptom düzeyi veya bağımsız ve bağımlı değişkenler arasındaki ilişkiyle ilgili olduğu için bulguları bulanıklaştırabilir.

Daha incelikli bir örnek, basitçe, araştırmacının, taramanın yönetimi veya tedavi müdahalelerinin diğer yönleri sırasında bazı katılımcılara diğerlerinden farklı şekilde bilinçsizce davrandığı gerçeği olabilir.

Belki de araştırmacı özellikle kötü veya stresli bir gün geçiriyordur ve katılımcılarla etkileşime girerken olabileceği kadar ilgi çekici veya sevimli değildir. Katılımcılar, araştırmacıyla etkileşime girdikten sonra biraz farklı hissedebilirler ve bu, kendi belirti bildirimlerini veya çalışmaya katılmaya yönelik tutumlarını etkileyebilir.

Deneyci yanlılığının bir başka örneği, eğitim ve gelişmişlik ile ilgilidir. Genel olarak insanlar gibi, araştırmacılar da herhangi bir çalışma üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilecek çeşitli bilgi ve gelişmişlik seviyelerine sahiptir.

Önceki terapi örneğimizi düşünün. Tedavi edici müdahaleleri üç farklı araştırmacının yürüttüğünü varsayalım. Bir araştırmacının 20 yıllık tecrübesi var, diğerinin 10 yıllık tecrübesi var ve sonuncusu lisansüstü eğitimden yeni çıkmış ve çok az pratik tecrübesi var.

Bu çalışmadan elde edebileceğimiz herhangi bir sonuç, üç farklı terapi türünün doğası ve etkinliğinden çok terapist deneyiminin bir yansıması olabilir. İnce olmasına rağmen, deneyci yanlılıkları, bağımsız ve bağımlı değişkenler arasındaki ilişkiyi bulanıklaştırabildikleri için araştırma bulgularının geçerliliği üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir.

Deneyci Etkilerini En Aza İndirme Stratejileri

• Tüm deneysel prosedürleri dikkatlice kontrol edin veya standartlaştırın.
• Araştırmaya katılan tüm araştırmacılara deneyci etkilerinin etkisi ve kontrolü konusunda eğitim ve öğretim sağlayın.
• Çalışma içinde ikili veya çoklu rolleri en aza indirin.
• Birden fazla araştırmacı rolü gerekli olduğunda, mümkün olduğunda uygun kontroller ve dengeler ve kalite kontrol prosedürleri sağlayın.
• Mümkün olduğunda prosedürleri otomatikleştirin.
• Veri toplama denetimleri yapın ve veri girişinin doğruluğunu sağlayın.
• Sonuçların tarafsızlığını ve uygun istatistiksel analizlerin seçimini sağlamak için bir istatistiksel danışman kullanmayı düşünün.
• Test edilen hipotezlerin doğası, deneysel manipülasyon ve hangi katılımcıların deneysel manipülasyonu alıp almadığına ilişkin araştırmacı veya araştırmacıların sahip olduğu bilgiyi sınırlayın.

Rosenthal ve Pygmalion Etkileri

Rosenthal ve Pygmalion etkileri, deneyci yanlılığının örnekleridir. Bu terimlerin her ikisi de, araştırmacıların beklentilerinin (deneysel manipülasyondan ziyade) katılımcılarının davranışlarını etkileyerek çalışmanın sonucunu etkileyebileceği belgelenmiş fenomene atıfta bulunur.