GENEL ARAŞTIRMA TASARIMLARI – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

GENEL ARAŞTIRMA TASARIMLARI VE YAKLAŞIM TÜRLERİ

Araştırmacı yanıtlanacak belirli soruyu belirledikten ve değişkenleri ve araştırma sorusunu açık, ölçülebilir bir hipotez haline getirdikten sonra, uygun bir araştırma tasarımı düşünmenin zamanı gelmiştir.

Araştırma tasarımlarını sınıflandırmanın sonsuz yolu olmasına rağmen, bunlar genellikle üç genel kategoriden birine girer: deneysel, yarı deneysel ve deneysel olmayan. Bu sınıflandırma sistemi, öncelikle tasarımın deneysel kontrolünün gücüne dayanmaktadır. Belirli bir araştırma tasarımının sınıflandırmasını belirlemek için birkaç anahtar soru sormak yardımcı olur.

İlk olarak, tasarım farklı koşullara rastgele atama içeriyor mu? Rastgele atama kullanılırsa, rastgele veya gerçek bir deneysel tasarım olarak kabul edilir.

Rastgele atama kullanılmazsa, ikinci bir soru sorulmalıdır: Tasarım, birden fazla grup mu yoksa çoklu ölçüm dalgaları mı kullanıyor? Cevap evet ise, tasarım yarı deneysel olarak kabul edilir. Cevap hayır ise, tasarım deneysel olmayan olarak kabul edilecektir.

Üç tür araştırma tasarımının her biri yararlı bilgiler sağlayabilse de, araştırmacıların bir çalışmanın bulgularından emin nedensel çıkarımlar yapmalarını sağlama dereceleri bakımından büyük farklılıklar gösterir.

Bu bölümde, araştırma tasarımının üç sınıfının her birini, her bir araştırma tasarımı türünün uygulanma yollarını ve her bir araştırma tasarımı türünün genel olarak güçlü ve zayıf yanlarını gözden geçireceğiz.

DENEYSEL TASARIMLAR

Gerçek bir deneysel tasarım, çalışma katılımcılarının rastgele olarak deney ve kontrol gruplarına atandığı tasarımdır. Rastgeleleştirmeyi önceki bölümlerde tartışmıştık, dolayısıyla bu bölüm bir araştırma tasarımının gücü açısından rastgeleleştirmenin önemini vurgulayacaktır.

Rastgeleleştirme tipik olarak zar atmak, yazı tura atmak veya şapkadan bir sayı seçmek gibi örnekler kullanılarak tanımlansa da, çoğu çalışma, araştırma katılımcılarını atamalarına yardımcı olmak için artık rasgele sayı tablolarının kullanımına güvenmektedir.

Rastgele sayılar tablosu, bir dizi sütun ve satırda görüntülenen veya yazdırılan rastgele bir sayı listesinden başka bir şey değildir. Tipik olarak, bu tür listeler oluşturan bilgisayar programları, oluşturulacak belirli bir miktar ve sayı aralığı talep etmenize izin verir. Çalışma katılımcılarını gruplara atamak üzere bir rasgele sayılar tablosu kullanmak için, öncelikle atamaları belirlemek için kullanacağınız tam sayıları belirlemelisiniz.

Örneğin, üç grubunuz veya koşulunuz varsa 1, 2 ve 3 sayılarını kullanabilirsiniz. Alternatif olarak, katılımcıları iki gruba atadıysanız, 1 ve 2 sayılarını veya basitçe tek veya çift sayıları kullanabilirsiniz. Grup atamalarını belirlemek için. Önemli olan nokta, seçimlerinizin önyargılı olmaması ve tamamen rastgele kalması için atama kriterlerini önceden tanımlamanızdır.

Atama kriterlerinizi seçtikten sonra, rastgele sayılar tablosunda rastgele bir başlangıç ​​yeri belirlemelisiniz. Bu genellikle ya başlamadan önce masada bir başlangıç ​​yeri seçerek (örneğin, üçüncü sütunun sağ üst kısmı) ya da sadece gözlerinizi kapatarak ve masada rastgele bir yere işaret ederek yapılır. başlangıç ​​noktası.

Bir başlangıç ​​noktası seçtikten sonra, basitçe listede (sütunlarda veya satırlarda) hareket edecek ve tüm katılımcı örneğiniz için grup atamaları yapana kadar seçtiğiniz aralıktaki sayıların göründüğü her örneği belirleyeceksiniz. 

Örnek olarak, dört farklı gruptan birine 100 katılımcı atamayı planladığınızı varsayalım. Grup atamalarınız için ölçüt olarak 1, 2, 3 ve 4 rakamlarını tanımlayarak başlayın. Daha sonra rasgele, başlamak için tabloda bir noktayı işaret eder ve diğer tüm sayıları atlarken 1, 2, 3 veya 4’ün her bir görünümünü listeleyen sayıların sütunlarını tek tek aşağı inersiniz.

Araştırma tasarımı örnek
Araştırma tasarımı Aşamaları
Araştırma Yöntemleri
Araştırma tasarımı PDF
Tanımlayıcı araştırma nedir
Tasarım araştırma yöntemleri
Nitel araştırma tasarımı örnekleri
Nicel araştırma tasarımları

100 numarayı listeledikten sonra, işleminiz tamamlanacaktır. Listelediğiniz ilk numara, ilk katılımcının atamasını, ikinci numara ikinci katılımcının atamasını belirleyecek ve bu şekilde devam edecektir.

Örneğin, aşağıdaki tabloyu kullanarak, tablonun en üst satırında, en soldaki sütununda 0480 sayısıyla başladığımızı varsayalım. Her sayının son basamağında 1, 2, 3 veya 4’ün (kalın yazı tipinde) görünümlerini listeleyerek, soldan sağa doğru sütunlarda ilerleseydik, aşağıdaki atama dizisini elde ederdik. : 2, 4, 1, 1, 3, 3, 2, 3, 1, 3, 4, 1, 3, 1, 4, 2.

Standart randomizasyon prosedürü, randomize grupları garantilese de, mutlaka eşit büyüklükte gruplarla sonuçlanmaz. Eşit büyüklükte rastgele gruplar elde etmek için bir blok rastgeleleştirme prosedürü kullanabilirsiniz. Bu prosedür, katılımcıların bloklar halinde gruplandırılması dışında, tartışıldığı gibi gerçekleştirilir.

Her blok, çalışma gruplarının her birine bir atamadan oluşacaktır. Bu nedenle blok başına düşen katılımcı sayısı, çalışmadaki grup sayısı ile aynıdır.

Önceki örneği kullanarak, ilk blok dolana kadar 1, 2, 3 veya 4’ün her bir görünümünü listeleyen sütunlarda yalnızca bir kez, dört atamadan oluşan ikinci bloğa geçmeden önce, vb. 100 katılımcıyı 4’erli toplam 25 bloğa atadı.

Katılımcıları bir çalışma içindeki gruplara rastgele atamak için kullanılan teknikten bağımsız olarak, rastgele atama, bağımlı değişkendeki değişikliklerin dış faktörlerden veya rahatsız edici değişkenlerden ziyade bağımsız değişkenlere atfedilebilir olma olasılığını artırır.

Örneğin, belirli bir tedavinin etkinliğini inceleyen bir araştırmacı, deney grubunun (yeni tedaviyi alan grup) kontrol grubundan (alternatif veya plasebo müdahale alan grup) farklı olmadığından emin olmak isteyecektir.

Aksi takdirde, araştırmacı, çalışmanın sonunda ortaya çıkan gruplar arası farklılıkları önceden var olan bazı farklılıklardan ziyade tedaviye güvenle bağlayamayacaktır.

Araştırmacı, iki grubu herhangi bir sayıda değişken üzerinde eşleştirerek grupları daha karşılaştırılabilir hale getirmeye çalışabilse de, sonuçta grupları özdeş hale getirmek imkansız olacaktır. Kontrolsüz kalan ve çalışmanın sonucunu etkileyebilecek çok fazla (belki de sonsuz sayıda) başka bireysel farklılık vardır.

Örneğin, araştırmacı, bu değişkenlerin tedavi sonuçları üzerinde bir etkisi olabileceği inancıyla, iki grubu yaş, cinsiyet, ırk ve sosyoekonomik durum gibi özellikler konusunda dikkatli bir şekilde eşleştirebilir.

Bu prosedür grupları daha benzer hale getirebilse de, gruplar zeka düzeyi, motivasyon derecesi veya önceki tedavi deneyimleri gibi potansiyel olarak önemli ancak ölçülemeyen diğer değişkenler açısından yine de farklılık gösterebilir.

Grupların bazı bilinmeyen ve ölçülemeyen değişkenlerde farklılık gösterebilmesi gerçeği, araştırmacının bağımlı değişkendeki değişiklikleri bağımsız değişkene atfetme ve verilerden geçerli nedensel sonuçlar çıkarma yeteneğini önemli ölçüde azaltır. Bununla birlikte, rastgeleleştirme, bireysel farklılıkları gruplar arasında eşit olarak dağıtma eğilimindedir, böylece gruplar sistematik olarak yalnızca bir şekilde farklılık gösterir.