Karşılaştırmalı Eğitim Araştırmaları – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti
Karşılaştırmalı Eğitim Araştırmalarında Uluslararası İşbirliği
İster büyük bir şirkette ister sınıfta olsun, mevcut performansı önceki bir aşamanınkiyle karşılaştırarak öğrenmeyi ölçüyoruz. Şirketin işleyişindeki veya öğrencinin anlayışındaki bazı farklılıklara atfedilebilen performanstaki değişiklikler, daha fazla bilgi veya yeteneğin kanıtıdır. Modern bilimin gelişmesinde ve modern eğitim sistemlerinin gelişmesinde olduğu gibi, bu ilerlemeler için karşılaştırma esastır.
Karşılaştırma, iki tür öğrenmenin temelidir: başkalarının başarılarından ve başarısızlıklarından derslerin alındığı taklitçi öğrenme ve deneyimsel öğrenme veya yaparak öğrenme. İlk yaklaşımda, bir öğrenci bir başkasının sembollerini ve davranışlarını kopyalar veya modeller.
Örneğin, eğitim sistemleri bazen daha başarılı olduğu düşünülen diğer sistemlerin yapılarını, içeriklerini ve uygulamalarını uygular. Diğer sistemin nitelikleri, “en iyi uygulamalar” veya “neyin işe yaradığı” olarak etiketlenir ve iyileştirme için bir kılavuz olarak kullanılır. Bir sistem öğrense de, yeni bir bilgi oluşturulmaz.
İkinci yaklaşımda, olumsuz bir karşılaştırma, daha az başarılı bir sistemi kopyalamadan deney yapmaya motive eder. Başarıyla sonuçlanan yenilikler standart uygulama olarak benimsenir ve sistem kendi bağlamında en iyi nasıl çalışılacağına dair yeni bir anlayışa ulaşır.
İki sistem farklı (ve bağlamsal olarak alakalı) uygulamalara sahip olmaya devam ediyor, ancak şimdi her ikisi de başarılı. Toplam bilgi miktarı artar ve ayrıca, zıtlıklar üzerine düşünmek, farklı fenomenler için daha yüksek dereceli açıklamaların inşasıyla sonuçlanabilir. Deneyim yoluyla kazanılan bilgi, yalnızca bağlama uygunluğu açısından değil, aynı zamanda daha fazla yeniliği kolaylaştırdığı için de üstündür.
Bu nedenle, karşılaştırmanın amacı farklılıkları ortadan kaldırmak yerine korumak veya geliştirmek ise, eğitim sistemlerinin nasıl organize edileceği ve işletileceği hakkında yeni bilgilerin üretimi daha fazla olabilir. Öğrenmeye yönelik bu diyalektik yaklaşıma olan inanç, eğitimde küresel standardizasyona ve tek biçimliliğe yönelik belirgin eğilimle ilgili endişelerin başlıca nedenidir.
Son 100 yılda ülkeler, sistemleri için benzer hedefleri, müfredat içeriğini ve organizasyon yapılarını giderek daha fazla benimsemiştir. Bu değişiklikler, kendi kendine referansta bulunmak yerine taklit yoluyla öğrenmenin sonucuysa, eğitim anlayışımızı genişletmek için eşsiz bir fırsatı kaçırmış olabiliriz.
Ulusal sınırları aşan standardizasyon gerçeği göz ardı edilmemesine rağmen, ulusal eğitim sistemleri arasında hala önemli bir çeşitlilik mevcuttur. Belki de henüz eğitmenin en iyi bir yolu olduğu sonucuna varmamalıyız.
Örneğin, birçok ülke müfredat içeriği ve öğretim uygulamaları üzerindeki kontrollerini gayretle korumaya devam ediyor. Ulusal benzersizliğin önemine ilişkin farkındalık, ülkelerin başkalarına yardım etme tekliflerinde de görülmektedir.
Bazı ülkeler, diğerlerinin egemenliğini o kadar koruyorlar ki, işbirliğini okul inşaatı gibi hassas olmayan alanlarla sınırladılar. Pek çoğu, eğitimin her kültür ve ülkenin kendine özgü kültürüne, ekonomisine ve yönetim biçimine yanıt vermesi gerektiğini ve verdiğini savunuyor. Belirgin bir şekilde, kültürel benzersizliğin korunmasını savunan ülkeler, uluslararası karşılaştırmalarda da çok iyi performans gösteriyor.
karşılaştırmalı eğitimin türkiye’deki gelişimi
Karşılaştırmalı eğitimin tarihsel gelişimi
Karşılaştırmalı Eğitim Sistemleri
Günümüzde karşılaştırmalı eğitim
Karşılaştırmalı eğitim amaçları
Karşılaştırmalı Eğitim Ders Notları
Karşılaştırmalı eğitim
Karşılaştırmalı Eğitim aöf
Bununla birlikte, ulusal ve kültürel benzersizliğin savunulması birkaç soruyu gündeme getirmektedir. Tanım olarak, gerçekten benzersiz eğitim sistemleri karşılaştırılabilir mi? Eğitim her yerde kültürel olarak benzersiz olsaydı, ülkeler eğitimi geliştirmek için birlikte çalışabilir miydi? Hangi koşullar altında işbirliği, kültürel benzersizliği kaybetmeden ortakların her biri için fayda sağlayabilir?
Eğitim sistemlerindeki değişikliklerin ötesinde işbirliğinin faydaları var mı? Son olarak, ekonomik küreselleşme çağında, tüm ülkeler en iyi nasıl eğitileceklerini belirleyen aynı ekonomik yasalara tabi değil mi?
Bu çalışma, benzersiz, karşılaştırmalı bir uluslararası eğitim araştırma projesinin deneyimlerini analiz için veri olarak kullanarak bu soruları yansıtmaktadır.
Odak noktası, eğitim üzerine karşılaştırmalı araştırmalarda Doğu ve Batı’yı (Çin, Almanya, Japonya, Singapur, İsviçre ve Amerika Birleşik Devletleri) temsil etmek üzere seçilen altı ülkeyi kapsayan yedi yıllık bir çaba olan Altı Uluslu Eğitim Araştırma Projesi’dir. SNRP, Aralık 1993’ün başlarında bir haftalık bir organizasyon toplantısıyla başladı.
Katılımcıların amacı, eğitim ve ekonomik kalkınma üzerine karşılaştırmalı araştırmalarda işbirliği yoluyla sanayileşmiş ülkeler arasındaki ilişkileri geliştirmekti. Yol boyunca proje, onu diğer birçok uluslararası araştırmadan ayıran kurumsal özellikler geliştirdi. Bu kitabın amacı, bu özelliklerin hem ulusal hem de uluslar arası süreçlerdeki ve SNRP’nin sonuçlarındaki etkilerini incelemektir.
Bu Çalışma Nasıl Düzenleniyor?
Bu bölümün iki ana bölümü vardır. Birincisi, ülkeler arasında eğitimde işbirliği kavramını tanıtır. İki biçim tanımlanmıştır: bir ülkenin diğeri tarafından tek yönlü yardımı ve ülkeler arasında işbirliği ve değişim. Altı Ulus Projesi sırasında yürütülen çalışmaların tümü ikinci türdendi, ancak elde edilen işbirliğinin boyutu açısından farklılık gösteriyordu.
Birkaç soruyu yanıtlama girişimlerinin son bölümü:
1. SNRP ne ölçüde benzersiz bir işbirliği projesiydi?
2. Araştırma tasarımları, daha geleneksel karşılaştırmalı çalışmalardan nasıl farklılaştı?
3. İşbirliği benzersiz bulgular ve sonuçlar üretti mi?
4. İşbirliği ülkeler arasındaki ilişkileri etkiledi mi?
5. Ülkeler kendi ulusal eğitim sorunlarına kültürel olarak özgün çözümler mi geliştirmeli, yoksa evrensel “en iyi uygulamaları” mı benimsemeliler?
Karşılaştırmalı Uluslararası Araştırmalarda İşbirliği
Ülkeler, kurumlar ve bireyler, genellikle özgecilik ve kişisel çıkar başlıkları altında örgütlenmiş çeşitli amaçlar için işbirliği yaparlar. Genel olarak, işbirlikçi projeler üç hedeften birini veya birkaçını takip eder. İyileştirici projeler, ortaklardan biri veya her ikisi için iyi çalışmayan bir şeyi düzeltmeye çalışır.
Bu projeler tipik olarak zamanla sınırlıdır ve ortakların değerleri üzerinde en az etkiye sahiptir. Çoğu eğitim ve kapasite geliştirme projesi bu türdendir. Ürün projeleri, bir şey üretme çabalarında iki veya daha fazla tarafı içerir. Bu altyapı, müfredat, ders kitapları veya araştırma raporları olabilir.
Taraflardan her biri gerekli kaynakların bir kısmını sağlar ve her biri özel işlevler üstlenebilir. Ürün, katılımcılara veya onların müşterilerine fayda sağlayabilir ancak köklü bir değişikliğe yol açmaz. Ancak bu tür bir proje devam ederse, sonunda orijinal ürünü aşan bir misyon, hedefler ve kaynaklara sahip bir organizasyon projesi haline gelebilir.
Günümüzde karşılaştırmalı eğitim Karşılaştırmalı eğitim Karşılaştırmalı eğitim amaçları Karşılaştırmalı Eğitim aöf Karşılaştırmalı Eğitim Ders Notları Karşılaştırmalı Eğitim Sistemleri Karşılaştırmalı eğitimin tarihsel gelişimi karşılaştırmalı eğitimin türkiye'deki gelişimi