TEORİK GEÇERLİLİK – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

TEORİK GEÇERLİLİK

Ölçeğin farklı kanıta dayalı test yöntemleri için sonuçların nasıl değiştiğini gösterdikten sonra, şimdi doğrulayıcı faktör analizi uygularken teorik içerik geçerliliği konusuna döneceğiz. Madde 7 ‘öğrencileri öğrenmeye motive etme’ PCA ve DFA’da belirsiz sonuçlar gösteriyor.

1 numaralı madde “öğretim materyallerini edinme, inceleme ve geliştirme” DFA’da düşük faktör yükü sunmaktadır. Aşağıdaki tartışmada, 7 numaralı maddenin farklı yapılara atanmasına ve 1 numaralı maddenin hariç tutulmasına ilişkin farklı teorik varsayımlara dayalı rakip modeller tanıtılmaktadır.

Orijinal DFA’da iki katmanlı bir modelden daha iyi sonuçlar üreten üç katmanlı bir model varsayımı altında, modelde beklenen gösterge güvenilirliği olan 0,7’nin en altına düşen iki öğeye daha yakından bakılarak üç model daha analiz edildi. 1.

1 numaralı madde “öğretim materyallerini edinme, inceleme ve geliştirme” model 3’te ve 7 numaralı madde “öğrencileri öğrenmeye motive etme” model 4’te hariç tutulmuştur. Model 5, 7 numaralı maddenin içeriği itibariyle teorik olarak da uyum sağlayabileceği “Öğrencilerde Bağımsız Öğrenme Stratejilerini Destekleme” alt alanına taşınmasının daha iyi bir model uyumu sağlayıp sağlamadığını araştırmaktadır.

Bu model gerçekten de teorik olarak varsayılan model 1’den daha iyi bir model uyumu göstermektedir. Ancak, ilgili öğeyi hariç tutmak, en iyi model uyumunu sağlar. Dikkate alınan tüm uyum indeksleri, bu revize edilmiş model için iyi bir model uyumuna işaret etmektedir.

1 numaralı maddenin çıkarılması modelin daha kötü uyum sağlamasına neden olurken, 7 numaralı maddenin çıkarılması model uyumunu artırmaktadır. İstatistiksel gerekçelerle, bu genellikle 1 numaralı öğeyi tutma ve 7 numaralı öğeyi atma veya taşıma kararına yol açar. 7 numaralı öğenin taşınması, orijinal model 1 tarafından üretilenden daha iyi bir model uyumuna yol açar, ancak en iyi modeli sunmaz Uygun.

Mevcut literatür ve belge analizine dayanarak, 1 numaralı madde ‘öğretim materyallerini edinme, inceleme ve geliştirme’, ‘derslerin planlanması ve tasarımı’ yapısının önemli bir bölümünü temsil ettiği iddia edilebileceği için göz ardı edilmemelidir. Kalan üç madde derslerin tasarlanması ve gerçekleştirilmesine odaklanırken, bu madde derslerin hazırlanmasını temsil etmektedir.

Bu maddenin hariç tutulması, söz konusu yapının apriori-tanımlı anlamının teorik bir yönünün hariç tutulmasına yol açacaktır. Aynı şey, ‘öğrencilerin motivasyonunu ve performansını artırma’nın önemli bir yönünü temsil eden ‘öğrencileri öğrenmeye motive etme’ 7 numaralı madde için de geçerlidir.

Güvenirlik Nedir ölçme
Güvenirlik katsayısı aralıkları
Güvenilirlik ve geçerlilik nedir
Geçerlik ve güvenirlik katsayısı
Geçerlilik ve güvenilirlik farkı
Güvenilirlik ve geçerlilik örnekleri
Geçerlilik ve güvenilirlik KPSS
Geçerlilik katsayısı hesaplama

Bu yapıya atanan 5 ve 6 numaralı maddeler, öğrenciler için bir motivasyon olarak hataların dahil edilmesini temsil eder. Ayrıca 7 numaralı maddenin soyutluk derecesi bakımından aynı düzeyde olmadığı da söylenebilir.

Bu durumda, karar oldukça keyfidir ve her iki yönde de olabilir. İstatistiksel güvenilirlik teorik akıl yürütmeyle çelişir ve bir karar alınması gerekir. Bu karar, model 5 lehine de olabilir, ancak maddenin yeniden atanması için sağlam bir gerekçe sunulmalıdır, çünkü tamamen istatistiksel gerekçelerle hiçbir dönüşüm yapılmamalıdır.

Bu yazımızda, lisansüstü araştırmalarda yeterlilik ölçeklerinin oluşturulmasında ampirik güvenilirliği ve teorik geçerliliği sağlamak için çeşitli adımları sunmuş ve tartışmıştır.

Alman izleme çalışma projesi ‘KOAB’ (INCHER Kassel)’de öğretmenlik mesleğinin taleplerini ve mezunlarla ilgili yetenekleri değerlendirmek için bir ölçeğin geliştirilmesi, istatistiksel yöntem seçiminin eğitim sürecindeki kararlar üzerindeki etkisine bir örnek teşkil etti. 

Ampirik güvenirlik ile ilgili olarak, üç farklı yöntem, “öğretme” eylem alanı ölçeği için dört farklı sonuca yol açmaktadır. Cronbach alfa değerleri, tek katmanlı bir modelin, hem DFA hem de PCA sonuçlarıyla çelişen, ölçeğin 11 maddesiyle uygun bir şekilde temsil edildiğini göstermektedir. PCA, ‘öğretimin metodik taleplerinin’ bir alt alanı oluşturduğu ve ‘sosyal öğrenci merkezli taleplerin’ diğerini oluşturduğu iki katmanlı bir model önerir.

Üç faktörü ayıklamaya zorlanan PCA, teorik modeli tekrarlar ve üç alt alan üretir; 7 numaralı öğenin üçüncü alt alana atanması dışında. DFA, ‘öğretme’ eylem alanı için üç alt alana sahip teorik olarak önerilen üç katmanlı modelin, ampirik olarak temellendirilmiş bir öğe hariç tutularak sürdürülmesi gerektiği sonucuna götürür.

Dolayısıyla, DFA’da 7 numaralı maddeyi hariç tutan modelin (model 4) karşılık gelen modele (model 5) üstünlüğü, PCA’dan elde edilen sonuçla çelişmektedir.

Analizler, çok boyutluluğun yalnızca önceden tanımlanmış sayıda faktörle DFA veya PCA tarafından test edilebileceğini göstermektedir. Yalnızca önceden belirlenmiş üç faktöre sahip yarı doğrulayıcı PCA, DFA’ya benzer sonuçlar verir. Bununla birlikte, bu sonuçlar, üç faktörlü PCA tarafından yeniden konumlandırılan öğeyi hariç tutan bir DFA modelinden daha kötü ampirik korelasyon matrisine uyan bir model önermektedir.

PCA ve DFA sonuçlarıyla karşılaştırıldığında, Cronbach alfa yanıltıcı sonuçlar vermekte ve alt ölçekleri olmayan iki katmanlı bir modele işaret etmektedir. Açıkçası, bu, tek boyutluluğun önkoşul varsayımının veriler tarafından ihlaline atanmalıdır.

DFA, iki katmanlı bir faktör modeline kıyasla üç katmanlı üç faktörlü bir modelin daha iyi uyum gösterdiğini açıkça göstermektedir. Ek olarak, Cronbach alfa tartışmasında, alt ölçekler ve öğretim ölçeği için madde sayısının farklı olmasının, 11 maddelik ölçek için her zaman daha iyi sonuçlara yol açacağı gösterilmiştir.

Bu, alt ölçekler için ortalama korelasyon aynı olsa bile geçerli olacaktır. Teoriye veya kapsamlı bir literatür taramasına ve doküman analizine dayanan iyi temellendirilmiş modellerin varsayımı altında, DFA’nın çok boyutlu ölçeklerin geliştirilmesinde güvenilirliği test etmek için daha üstün bir yöntem olduğu sonucuna varılabilir. Araştırmacıyı yanıltmak ve tek boyutluluğu bir önkoşul haline getirmek yerine test gerekir.

Bununla birlikte, 7 numaralı maddenin atanmasına ilişkin tartışma, istatistiksel güvenilirliğin her zaman içerik geçerliliğine karşılık gelmediğini göstermektedir. Bu, bu bölümde tartışılan tüm yöntemler için geçerlidir.

Bir anket ölçeği geliştirmek zorlu bir süreçtir ve içerik geçerliliği ve ampirik güvenilirliği sağlamak için atılması gereken birçok teorik ve istatistiksel adım vardır. İstatistiksel güvenilirliği test etmek için en iyi yöntemin (karşılaştırılan üç yöntem arasında) DFA olduğunu tartıştık, ancak PCA’nın örneğin yeni teorilerin geliştirilmesinde yardımcı olabileceğini kabul etmeliyiz.

Gösterdiğimiz gibi, Cronbach alfa mevcut amaç için uygun bir ölçü değildir ve bir ölçeğin (ilk) güvenilirliğini test etmek için kullanılmasını önermeyiz. İstatistiksel güvenilirlik testlerinden elde edilen belirsiz sonuçlara dayanan bazı kararların keyfi hale gelebileceğini ve dolayısıyla geçerlilik hakkında sorular ortaya çıkardığını gösterdik.

Yine de, bir ölçeğin geliştirilmesindeki bazı adımlar, örneğin maddelerin ifade edilmesi, belirli bir miktarda ‘deneme yanılma’ işlemine tabi tutulmalıdır. Bununla birlikte, bir anket ölçeği tarafından ele alınan yapının tam bir önsel tanımı ve karar süreci boyunca bu ilk yapı hakkında farkındalık, güvenilir ve geçerli sonuçlar elde etmek için hayati öneme sahiptir.