UYGULAYICI MODEL

UYGULAYICI MODEL

Bilim adamı-uygulayıcı modeli ilk olarak dile getirildi ve klinik psikologların eğitimi için birincil olmasa da en önde gelen modellerden biri olmaya devam ediyor. Bilim temelli bir pratiği bir meslek olarak psikoloji için olası bir senaryo olarak görüyor ve bence psikoloji için en iyimser senaryo. Gainesville Konferansı, bu modelin bileşenlerini oldukça iyi bir şekilde dile getirdi ve aşağıda kısa bir özet var.

İlk olarak, Gainesville Konferansı’ndaki delegeler bilim adamı-uygulayıcı modelinin sürekli değişen psikoloji disiplini için gerekli olduğunu ileri sürdüler. Alternatif eğitim modellerine yer var gibi görünse de, bu model klinik psikolojinin devam eden bilimsel gelişimi için kritik öneme sahiptir.

İkincisi, bu modelin ayırt edici özelliği, mezunun iş unvanı veya pozisyonu değil, bilim ve uygulamanın bütünleşik eğitimidir. Bu fark önemlidir. Bu eğitim modelinin yararlılığı, bilimsel çalışmalar yayınlayan veya klinik bilim insanı olarak istihdam edilen mezunların sayısıyla değerlendirilemez.

Aksine, bilim adamı-uygulayıcı modelinde eğitim, klinik psikolojinin bilimsel bilgi tabanını uygulamalarında kullanan ve klinik pratiğin sorunlarına ve sorularına bilimsel bir şekilde yaklaşan profesyoneller üretmelidir.

Üçüncüsü, konferans, psikoloji biliminde hem didaktik (kurallara dayalı) hem de pratik (olasılık-şekilli) eğitimin ve uygulamalı çalışmanın stratejileri ve taktiklerinin önemini belirledi. Didaktik bilim eğitimi, davranışın biyolojik temelleri, davranışın bilişsel-duygusal temelleri, davranışın sosyal temelleri ve bireysel farklılıklar olarak tanımlanan psikolojinin başlıca bilimsel alanlarındaki yeterliliği içerir. Didaktik uygulama eğitimi, pratikte problem çözme ve hipotez test etme için bilimsel düşünce ve davranışın uygulanmasını vurgular.

Uygulamalı eğitim, bilim ve pratiğin entegrasyonuna odaklanmalı ve hem tez öncesi araştırmayı hem de bir tezin tamamlanmasını içermelidir. Doktora tezi, asistana, psikolojik bilgiyi ilerleten orijinal, bağımsız bir bilimsel araştırma yürütme yeterliliğini göstermesi için bir fırsat sağlamalıdır.

Açıkça, dile getirilen bilim adamı-uygulayıcı eğitim modeli, bu bölüm boyunca tartışılan bilim modeliyle tutarlıdır. Bilim insanı±uygulayıcı eğitimi, klinik psikolojinin bilgi temelinde çağdaş didaktik eğitimi gerektirir. Bu tür bir eğitim, klinik psikoloji bilimi için kritik olan kurallara dayalı davranışların kazanılmasını güçlendirmelidir.

Aynı şekilde, pratik deneyime de ihtiyaç vardır. Bununla birlikte, bu tür deneyimler, bilim bilgisini uygulamanın tüm yönleriyle bütünleştirmeye devam etmelidir. Buna araştırma ve klinik çalışmalar dahildir. Bu nedenle, klinik psikolojide araştırma eğitimi, psikoloji biliminde edinilen bilgileri, klinik araştırma yürüten denetimli deneyimle birleştirmelidir. Aynı şekilde, klinik uygulama, psikoloji biliminde edinilen bilgileri, klinik değerlendirme ve psikoterapide denetimli deneyimle bütünleştirmelidir.

Bazıları, uygulamalı psikoloji eğitiminin profesyonel bir okulda verilmesi gerektiği fikrinden korkacak olsa da, bu senaryo mevcut eğitim hedefleriyle daha tutarlıdır ve fen eğitiminin önemini hiçbir şekilde küçümsemez. Aynı şekilde, psikoloji bilimi ve pratiği arasındaki çatışmanın çoğu bu senaryo aracılığıyla en aza indirilebilir.

Çoklu yoklama modeli nedir
Çoklu başlama modeli nedir
Tek denekli araştırma modeli Nedir
Yoklama evreli çoklu yoklama modeli
Başlama düzeyi verisi nedir
Uyarlamalı dönüşümlü uygulamalar modeli
Denekler arası çoklu yoklama modeli
Başlama düzeyi verisi grafiği

DEĞİŞEN SAĞLIK SİSTEMİ VE PSİKOLOJİYE TALEP

Sağlık hizmetlerinde değişiklikler kaçınılmaz görünmektedir. Bu sürecin nihai sonucunu iki faktör etkileyecektir: (i) maliyet – diğer her şey eşit olduğunda, daha ucuz tedavi biçimleri tercih edilecektir; ve (ii) etkinlik– etkili olduğu bilinen tedavilerle ilgili sorunlar için, etkili olduğu gösterilen tedaviler desteklenecektir. Bu nedenle, klinik psikoloji hizmetlerinin bilimsel olarak değerlendirilmesi ve uygulanması için güçlü bir vaka geliştirmek kritik öneme sahiptir.

Ayrıntılı yönergeler hâlihazırda geliştirilmektedir. Örneğin, belirli bozukluklar için tedavilerin etkinliğini belirlemek üzere federal hükümet tarafından görevlendirilen Sağlık Hizmetleri Politikası ve Araştırma Ajansı, majör depresif bozuklukların tedavisi için öneriler sunan iki ciltlik bir belge yayınladı.

Bu değerlendirmenin özetlenen bulguları, ilaçların neredeyse tüm majör depresif bozukluk vakaları için birinci basamak tedavi olduğuydu. İlaç tedavisinin istisnaları, depresyonun hafif olduğu veya hastanın özel olarak psikososyal tedavi talep ettiği durumlardır.

Klinik psikoloji, kontrollü sonuç araştırmalarının yararlılığını tartışmaya devam ederken, bu tür çalışmaların kamu politikasının analizi ve nihai gelişimi için ana kaynağı sağladığı açıktır.

Klinik psikolojideki öğrenciler, klinik psikoloji bilimi ve şu anda en etkili görünen yöntemler konusunda eğitilmelidir. Spesifik yöntemlerin değişmesi beklenmektedir; ancak, sağlam profesyonel bilim eğitimi, klinik psikolojinin uyum sağlamasına ve gelişmesine izin verecektir.

Klinik psikolojinin genellikle gözden kaçan bir yönü, uygulama etkinliklerinin ne ölçüde klinik psikolojinin özel alanı olduğu veya aynı zamanda diğer sağlık hizmeti sağlayıcılarının alanında olduğudur.

Bir disiplin olarak klinik psikoloji, mesleğe giriş için doktora derecesini gerektirir; bununla birlikte, tarihsel olarak klinik psikoloji ile özdeşleştirilen profesyonel faaliyetlerin çoğu, bugün diğer profesyoneller tarafından, genellikle bir terminal yüksek lisans derecesi ile sağlanmaktadır. Profesyoneller genellikle eyaletler tarafından danışman, sosyal hizmet görevlisi, evlilik ve aile terapisti ve birkaç eyalette psikolog olarak lisanslanmıştır.

Sağlık hizmetlerinde daha ucuz tedavi biçimlerinin tercih edilmesini vurgulayan değişiklik göz önüne alındığında, birçok devlet kurumu ve sağlık kuruluşunun danışmanlık ve psikoterapi hizmetleri sağlamak için sıklıkla yüksek lisans eğitimli profesyoneller istihdam etmesi şaşırtıcı değildir. Her yıl mezun olan çok sayıda doktoralı klinik psikologla birleşen bu değişiklik, klinik psikologlar için mevcut arz ve gelecekteki taleple ilgili bir endişeye yol açmıştır.

Birçok psikoloğa nasıl ihtiyaç duyulduğu net olmasa da, psikolojinin, psikologları yüksek lisans düzeyindeki uygulayıcılardan benzersiz kılan eğitimin bu yönlerini tanımlaması gerektiği açıktır. Bilimde, kurallara dayalı ve olasılığa dayalı eğitimi içeren titiz eğitim, kritik fark olabilir.

Klinik bilimcilerin, etkili klinik değerlendirme ve müdahale yaklaşımlarına ilişkin araştırmalarda liderlik göstermeleri beklenecektir. Klinik pratisyenler, klinik psikolojinin bilgi tabanını uygulamalarına dahil etmeli ve önerilen etkili tedavilerin güçlü ve zayıf yönlerini belirlemelidir. Klinik bilim adamları ve klinik pratisyenler arasındaki bu diyalog, klinik psikoloji biliminin sürekli gelişimi için kritik öneme sahiptir.