Verimlilik Artışı – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Verimlilik Artışı

MI değerleri, belirli üniversitelerin toplamda diğerlerinden daha fazla verimlilik artışına sahip olduğunu göstermektedir. Ancak TP tüm kurumlarda aynı oranda uygulanmamaktadır (muhtemelen kaynak/yatırım veya uygulama/eğitim kısıtlamaları nedeniyle).

Bu nedenle, görmek ilginçtir ve bu, örneğin, HU Berlin’in iç organizasyonunu iyileştirdiğini (14 yıllık zaman diliminde TE değeri 1.6491) üniversite verimliliğinin iyileştirilmesi için ilk ipuçlarını sağlarken, teknoloji ilerlemesi çok güçlü değil (TP değeri 1.0932). Öte yandan, örneğin Dortmund Teknik Üniversitesi, TP değerini 1.3038 yaptı, ancak organizasyonel verimliliği artırmada sorunlar yaşadı.

Sistem perspektifinden tüm üniversiteler için genel değerler ilginçtir; aşağıdaki noktalar vurgulanabilir.

• 1.2627 MI’da temsil edilen verimliliğin genel gelişimi olumlu bir sonuçtur.
• TE’ye karşı TP detay analizi benzer ortalama değerlere sahiptir, bu da verimlilik geliştirmenin her iki boyutunun da ortalama olarak oldukça iyi kullanıldığını gösterir.
• En önemlisi, veriler, bireysel kurumlar arasındaki farkların oldukça şaşırtıcı olduğunu da gösteriyor.

Genel TE 0,6909 ile 2,4274 arasında değişmektedir; genel TP, 0.8118 ile 1.4406 arasında değişmektedir. Bu, iç organizasyona (TE) ilişkin farklılıkların (veya iyileştirme fırsatlarının), tüm kurumlar için mevcut olan yeni teknolojinin kullanımına (TP) ilişkin olanlardan daha büyük olduğunu göstermektedir.

Yıldan yıla değişikliklere daha ayrıntılı bir bakış, üniversitelerde verimlilik analizi ve yönetimi için de ilginç ayrıntılar sağlar. Bu tablodan verimlilik artışlarının istikrarsız olduğu tespit edilebilir: bazı yıllarda verimlilikle ilgili olarak yıldan yıla olumsuz bir gelişme bile olmuştur.

Zaman içindeki bu verimlilik değişiklikleri, kaynak tahsisini bu tür değişikliklere rasyonel olarak ayarlamak için politikacıların yanı sıra üniversite liderliği için de önemli bilgiler sağlayabilir.

Bu bağlamda, birçok ortamda genel verimlilik iyileştirmesinin dağılımının, genel TP ve aynı zamanda genel TP arasında ortalama olarak bile (her biri 1998’den 2012’ye kadar olan 14 yılda %12) olduğunu not etmek önemlidir. tek üniversiteler (TE) içinde TE’ye yol açan bireysel kurumsal gelişimdir.

Negatif TP’de yıldan yıla bile ciddi farklılıklar vardır, yani 1999’dan 2000’e -%1.22’lik bir değişiklikle, ancak kurumsal teknolojik verimlilik +%0.8’lik küçük bir genel verimlilik artışına geri dönmüştür.

Gelişmeler yeni bilgisayarlar veya yazılımlar basitçe söylemek gerekirse üniversiteleri daha üretken kılmadığı için, hem üniversiteler hem de hükümetler teknolojinin kullanımına dikkat etmelidir.

Verimlilik Nedir
Emeğin çeşitleri
VERİMLİLİK hesaplama
Emek VERİMLİLİĞİ Nedir
İş gücü VERİMLİLİĞİ
Emeğin verimliliğini arttıran her türlü araç ve gerecin tamamı Nedir
Ekonomi nasıl Çalışır
İşgücü verimliliği hesaplama formülü

UYGULAMALAR VE KARAR ALANLARI

Açıkça, ana hatlarıyla belirtilen teori ve yönteme dayalı olarak, yüksek öğretimde verimliliğin spesifik tanımı ve yönetimi, dünya çapında üniversite liderliği ve politikacılar için standartlaştırılamaz ve yerel bir zorluktur.

Yükseköğretime ilişkin ayrı bir verimlilik perspektifi, diğer görüşlerden önemli ölçüde farklıdır ve bağımsız olarak ölçülmeli, tartışılmalı ve yönlendirilmelidir. Küresel karşılaştırmalı bir bakış açısıyla birçok araştırma yaklaşımına dayalı olarak yalnızca çok genel yönergeler ve varsayımlar yayınlanabilir.

Üniversite performansını verimlilik perspektifinden (içerik veya mükemmellik sorularını dikkate almadan) yönetmek ve iyileştirmek için analiz ve karar almanın en önemli üç alanını vurgular.

Bu genelleştirilmiş modele, kurumsal ve hatta daha küçük organizasyonel düzeylerde çok sayıda ayrıntılı ve daha ileri analizlerin eşlik etmesi gerektiği vurgulanmalıdır, çünkü verimliliğin yalnızca bireysel düzeyde akademisyenler ve araştırma düzeyinde “üretildiği” açıktır. 

Bu nedenle, çıktılar kadar koşullar da bir organizasyon biriminden diğerine büyük ölçüde farklılık gösterebilir. Bununla birlikte, tanımlanan karar alanları, genellikle iç içe olduklarından, kalite ve mükemmelliğin yanı sıra verimlilikle ilgili ayrıntılı bir söylem başlatmak için bir kontrol listesi olarak kullanılabilir.

(A) X-Ekseni: Bir verimlilik ölçümü için öncelikle bir üniversite veya yüksek öğretim sistemi için belirli hedefler ve yönetim yaklaşımı dikkate alınmalıdır: araştırma, öğretim alanlarına ilişkin hangi göstergeler, ve üçüncü misyona bakılacak ve dahil edilecektir.

Bu gösterge seti, sadece parasal teşviklerin değil aynı zamanda itibar gibi motivasyonel teşviklerin de ele alındığı kurumsal teşvik sistemi ile uyumlu hale getirilmelidir. Bu, örneğin, üniversitelerde araştırma ve öğretimin göreli konumuna ilişkin araştırma bulgularında tartışılan önemli bir sorundur.

Bireysel akademisyenler araştırma için esas olarak itibarlı teşviklere sahip olduklarından, öğretim teşviklerinin eksikliğinin tüm yüksek öğretim sistemini engellediği tartışılmaktadır. Bu alan, hedeflenecek hedeflerin yeterli bir listesinin yanı sıra tek bir akademisyene kadar tüm kurum genelinde uygun bir teşvik sistemi açısından esas olarak nitel bir söylem alanıdır.

(B) Y Ekseni: Büyüklüğün önemli bir etkisi olduğunu gösteren güçlü göstergeler vardır, dolayısıyla ölçek ekonomileri sorunudur. Birçok araştırma sonucu, daha büyük üniversite kurumları için ölçek ekonomileri olduğunu göstermektedir.

Daha küçük kurumlar için ölçülebilir ölçek ekonomileri olsa da, bunlar sabit maliyetli varlıkların (örneğin laboratuvarlar) veya konsept çalışmalarının (örneğin bir çalışma programı konsepti veya akreditasyon) artan dağılımı ile açıklanabilir.

Bu nedenle, teorik olarak önemli bir “üniversite operasyonlarının optimal boyutu”, üniversitelerin üç nesnel alanı için ana hatlarıyla belirtildiği gibi (en güçlü ölçek ekonomilerine sahip araştırma) orta büyüklükte bir alanda yer alıyor gibi görünmektedir.

Düşük üretim hacmine sahip küçük kurumlar için, özellikle öğretimde güçlü ölçek ekonomileri belirtilmektedir. Orta ölçekli kurumlar için sadece küçük ölçek ekonomileri varsayılabilir.

Büyük kurumlar için özellikle araştırmalarda ölçek ekonomileri gözlenmektedir. Bu, mükemmelliğin “fazla maliyeti” olarak görülebilir, çünkü özellikle doğa bilimlerinde, örneğin fizik disiplininde CERN gibi kurulumlar gibi laboratuvar ve tesis giderleri nedeniyle artan maliyet alanları vardır.

Üniversite içindeki üçüncü misyon operasyonlarının performans alanlarının, öğretim operasyonları için daha düşük spesifik maliyetler ve araştırma operasyonları için daha yüksek spesifik maliyetler arasında konumlanmış, benzer ekonomilere ve ölçek ekonomilerine sahip olduğu varsayılabilir.

Bir yandan, bu tür üçüncü misyon faaliyetlerinin (örneğin, araştırma transferi, bölgesel işbirliği, toplum etkileşimi) ortalama işletme maliyetlerinin öğretimden daha yüksek olduğu varsayılır, çünkü üniversite dışındaki işbirliği faaliyetlerine zaman ve kaynak yatırımı genellikle daha fazladır. yüksek (yani, üniversite dışındaki kurum ve kişilerle etkileşim kurmak, içerideki öğrencilerden daha fazla zaman alır).

Öte yandan, üçüncü misyon faaliyetlerinin ortalama operasyonel maliyetinin çoğu durumda araştırma operasyonlarından daha düşük olduğu varsayılabilir, çünkü esas olarak mevcut araştırma sonuçlarının transferini ve üçüncü görevi yürütmek için gerekli kişilerin kalifikasyonunu ele almaktadır. faaliyetler, araştırmaya göre ortalama olarak daha düşüktür.

Örneğin, öğretimle ilgili olarak bunu destekleyen araştırma sonuçları, Avustralya üniversiteleri için bilinmektedir: Mezun başına en düşük öğretim maliyeti, Charles Sturt Üniversitesi, Sidney Teknoloji Üniversitesi veya Batı Sidney Üniversitesi gibi orta ölçekli üniversiteler tarafından gerçekleştirilmektedir.

Ayrıca, doğa bilimlerinde öğretim ve araştırma için ortalama maliyet seviyelerinin (“maliyet yoğun”) sosyal bilimlerdekinden (“düşük maliyetli”) daha yüksek olduğu varsayılabilir.