İç Geçerlilik  – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

İç Geçerlilik 

İç geçerliliğe yönelik bu tehdit, katılımcıların deneysel koşullara atanmasındaki sistematik farklılıkları ifade eder. Belirtildiği gibi, katılımcıların deneysel koşullara veya karşılaştırma gruplarına rastgele olmayan bir şekilde atandığı yarı deneysel araştırmalarda seçim yanlılıkları yaygındır.

Rastgeleleştirmenin deney ve kontrol grupları arasında sistematik katılımcı farklılıklarını kontrol etmek için tasarlandığını unutmayın. Özünde, rastgeleleştirme, grupları olası kafa karıştırıcı değişkenler üzerinde eşit olarak dağıtır ve eşitler.

Randomizasyon olmadan, katılımcı özelliklerindeki bu sistematik varyasyonları hesaba katmak ve kontrol etmek daha zordur. İç geçerliliğe yönelik tüm tehditlerde olduğu gibi, seçim yanlılığı, araştırmacının bağımsız değişkenin etkileri hakkında nedensel çıkarımlar yapma yeteneği üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olabilir.

Daha önce bahsedildiği gibi, rastgeleleştirmenin gerçekleştirilemediği yarı deneysel araştırmalarda seçim yanlılıkları yaygındır. Bunun en yaygın örneği, deneycinin, grupların zaten oluşturulduğu ve değiştirilemeyeceği bir ortamda veya bir dizi koşul altında araştırma yapmaya çalışmasıdır. Başka bir deyişle, hangi nedenle olursa olsun, randomizasyon mümkün veya mümkün değildir.

Örneğin, üçüncü sınıf öğrencilerinin iki sınıfında matematik becerilerini geliştirmek için bir sınıf müdahalesinin etkililiğini test etmek için bir tasarım düşünelim. Öğrenciler zaten sınıflara atanmış olduğundan, rastgeleleştirme mümkün değildir ve bu nedenle çalışma, doğası gereği yarı deneyseldir.

Her iki sınıf da sınıfa uygun bir ön test alır. 1. Sınıf matematik müdahalesini alır ve 2. Sınıf almaz. Bu durumda Sınıf 2 müdahaleyi almadığı için kontrol grubu görevi görmektedir. Daha sonra her iki sınıf da bir son test alır.

Sınıf 1 daha iyi performans gösteriyorsa, müdahalenin veya bağımsız değişkenin iyileştirmeden sorumlu olduğu sonucuna varmak güvenli midir? Mümkün olmasına rağmen, kontrol edilmeyen birkaç makul rakip hipotez vardır.

Bu hipotezlerin çoğu, iki grup arasında (yani müdahale yapılmadan önce) önceden var olan farklılıklar etrafında döner. Örneğin, 1. Sınıftaki öğrencilerin 2. Sınıftaki meslektaşlarına göre daha motive veya olgun olmaları mümkündür. Bu farklılıklardan herhangi biri, matematik müdahalesinin sonuçları için geçerli bir açıklama sağlayabilir.

Yıpranma

İç geçerliliğe yönelik bu tehdit, deney ve kontrol gruplarından katılımcıların farklı ve sistematik kaybına işaret eder. Özünde, katılımcılar, çalışmanın amaçları için oluşturulmuş grupların orijinal kompozisyonunu etkileyebilecek sistematik ve rastgele olmayan bir şekilde çalışmadan ayrılırlar. Yıpranmanın potansiyel net sonucu, bağımsız değişkenin etkilerinin bağımsız değişkenin manipülasyonundan değil, katılımcıların kaybından kaynaklanabilmesidir.

Yorumcular, iç geçerliliğe yönelik bu tehdidin boylamsal araştırmalarda yaygın olduğunu ve zamanın doğrudan bir işlevi olduğunu belirtmişlerdir. Genel olarak, uzunlamasına müdahale araştırmalarında yıpranma oranları ortalama %40 ila %60 arasındadır ve çoğu katılımcı çalışmanın ilk aşamalarında çalışmayı bırakır.

Yıpranma çoğu grup ve tek durum tasarımı için geçerlidir ve araştırmacı katılımcıları deney ve kontrol gruplarına rastgele atadıktan sonra bile iç geçerlilik için bir tehdit olabilir. Bunun nedeni, yıpranmanın çalışma ilerledikçe ve katılımcılar her bir koşula atandıktan sonra meydana gelmesidir.

Dış geçerlilik
Dış geçerlilik Nedir
İç ve dış geçerlilik Nedir
Dış geçerlilik örneği
İç Geçerliği etkileyen Faktörler
İç geçerlilik Nedir
Dış Geçerliği etkileyen Faktörler
İç GEÇERLİLİK tehditleri

Yıpranma, grupların başlangıçta randomizasyon yoluyla kontrol edilen belirli özelliklerde farklılık gösterme olasılığını yükseltir. Diğer bir deyişle, kalan katılımcılar artık orijinal örneği temsil etmemektedir ve gruplar artık eşdeğer olmayabilir.

Bir örnek düşünelim. Bir araştırmacı, yeni bir ilacın anksiyete belirtileri üzerindeki etkinliğine ilişkin bir çalışma yürütmeye karar verir. Randomizasyon, katılımcıları bir ilaç (yani deneysel) grubuna veya plasebo (yani kontrol) grubuna atamak için kullanılır. Farz edelim ki, çalışma süresince, deney grubundaki katılımcılar, ilaç tedavisinin bazı görece şiddetli yan etkileri ve kaygılarında bir artış yaşayarak bazılarının çalışmayı bırakmasına neden oldu.

Plasebo grubu yan etkiler yaşamadığından bu grupta bırakma oranı daha düşüktür. Çalışmanın sonunda iki grubun ortalama kaygı düzeyleri karşılaştırıldı ve sonuçlar ilaç grubundaki katılımcıların plasebo grubundakilere göre daha az kaygılı olduğunu gösteriyor.

Sonuçlar, ilacın anksiyete tedavisinde etkili olduğu sonucunu destekler görünmektedir. Bu sonuçla ilgili sorun, sonuçların potansiyel olarak yıpranma ile karıştırılmasıdır. Hiçbir çalışma katılımcısı ilaç grubundan ayrılmamış olsaydı, sonuçların farklı olması muhtemeldi.

Bu örnekte, rastgeleleştirmeden sonra yıpranmanın hala bir faktör olduğuna ve son örneğin deney ve kontrol gruplarını oluşturmak için kullanılan orijinal örnekten muhtemelen çok farklı olduğuna dikkat edin.

Tedavinin Difüzyonu veya Taklidi

İç geçerliliğe yönelik bu tehdit, çeşitli tıbbi ve psikoterapi tedavi etkinliği araştırmalarında yaygındır ve kendisini iki farklı ancak ilişkili koşul kümesinde gösterir. İlk koşullar kümesi, bir kontrol grubunun, yalnızca deneysel koşul için amaçlanan fiili veya benzer müdahaleye (bağımsız değişken) kasıtsız olarak maruz kalmasıdır.

Egzersiz ve beslenme danışmanlığının kilo kaybı üzerindeki göreceli faydalarını inceleyen bir çalışmayı ele alalım. Araştırmacılar, egzersizin beslenme danışmanlığından daha etkili olduğunu varsaymakta ve katılımcıları bir egzersiz, beslenme danışmanlığı veya müdahalesiz kontrol grubuna atamaktadır. Deney grubu, özelleştirilmiş bir egzersiz rejimi alır, beslenme grubu genel beslenme danışmanlığı alır ve kontrol grubu, aynı zaman periyodu için sadece kilo kaybı veya kazanımı için izlenir.

Araştırma süresince, iyi niyetli ancak yanlış yönlendirilmiş bir beslenme danışmanı, beslenme danışmanlığı grubunun üyelerine egzersizin faydalarını över.

Bu ek danışmanlık orijinal tasarımın bir parçası değildi ve araştırmacılar bunun gerçekleştiğinin farkında değiller. Beslenme danışmanlığı grubu gerçek egzersiz müdahalesini almıyor olsa da, bu grupla egzersiz tartışmasının istenmeyen ve kontrolsüz bir etkisi olabilir.

Örneğin, bu bilgi beslenme grubundaki katılımcıları kendi egzersiz programlarını aramaya veya günlük alışkanlıklarını asansör yerine merdiven çıkmak gibi genel aktivite düzeylerini artıracak şekilde değiştirmeye teşvik edebilir. Eğer durum gerçekten böyleyse, o zaman beslenme grubu, deney grubuyla benzer bir müdahale almıştır.

En azından, beslenme koşulu, araştırmacıların başlangıçta amaçladığı gibi sağlanmadığından, egzersiz koşulu beslenme grubuna yayıldığından, sonuçlar kafa karıştırıcı olabilir. Bu örnekte iç geçerliliğe yönelik tehdit, egzersiz ve beslenme gruplarının, gruplar arasında performansı eşitleyebilecek benzer müdahaleler almış olma olasılığında yatmaktadır.