Kültürel Etkiler – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Kültürel Etkiler

Fikri mülkiyet olarak kültürel üretim tartışmasındaki ana soru, yayılma, üretim ve tüketim biçimlerini ve kültürel üretimi finanse etme modellerini çevreleyen ekonomik ve mali sorular etrafında döner.

Endüstrinin hüküm süren argümanı, kültürel üretimin serbest dolaşımının, piyasanın eser sahibine ödeme yapamayacağı ve böylece onun ya da sanatını geliştirmeye devam etme fırsatından mahrum kalacağı bir mali duruma yol açacağıdır. 

Telif hakkı, Rönesans’ta matbaanın icadıyla kitapların kopyalanmasını düzenlemenin bir yolu olarak ortaya çıktı. Yeni bir endüstrinin potansiyelini algılayan basım endüstrisi, yeni bir işi kitap kopyalamadan korumak için bir tür düzenlemeye ihtiyaç duyuyordu.

O andan itibaren medya ve bilgi teknolojisinin en çeşitli alanlarında uygulanan kültürel yayma endüstrisi için düzenleyici model haline gelen telif hakkı fikri ortaya çıktı.

Model, kültürel yayılma maliyeti (artık İnternet düğümleri aracılığıyla birden fazla oyuncu arasında paylaşılıyor) neredeyse ihmal edilebilir bir miktara düşene kadar nispeten sabit kaldı ve bu da her tür formatta bilgi paylaşmak için yoğun bir baskıya yol açtı: metin, müzik ve video Dosyalar; kısacası, teknolojinin dijitalleştirilmesini gerektiren kültürel üretimde kullanılan dillerin tümü.

Gerçek şu ki, İnternet üzerinde büyük ölçekte uygulama maliyetinin düşmesi ve bunun sonucunda yaygınlaşması, kaynakların ağ üzerinde yoğun bir şekilde paylaşılmasına yol açarak, kültür endüstrisinin bu kaynaklar üzerindeki hakları konusunda baskı yapmasına neden oldu. ağlarda serbestçe dolaşmaktadır.

Bu baskının klasik bir örneği, “analojik dünyada, bir şeyin kopyasını çıkarmak paraya mal olur. Dijital dünyada, kopyaların yapılmasını önlemek maliyetlidir”.

Bu sosyal değişim, fikri mülkiyet haklarının lisanslanması için bir dizi modeli destekleyerek, yeni telif hakkı modelleri ve sınırlamaları için yapısal koşulların yaratılmasına izin verdi.

Bu yeni modellerin arkasındaki temel fikir, gelişmekte olan ağların ve kişisel bilgisayarların teknolojik ve sosyal yapısının, kullanıcıların kültür tüketicisi olmaktan üreticiye dönüşmesi için kaynak sağlayabildiğini destekleyen yasal bir yapı sağlamaktır. .

Dahası, bir kültür eserinin yaratıcısına, esere ne düzeyde erişim, ne tür kullanım ve ne ölçüde kültürel yaymaya izin verileceğini seçme olanağı tanıyan yasal bir yapı sağlarlar. Esasen yaratıcı, haklarının bir kısmından, hatta tamamından feragat edip etmeme kararını kendisi verir.

Lisanslarla ilgili bu tartışma, kullanıcıların bilgi teknolojisindeki yeniliklere daha yakın olduğu ve bugün görebildiğimiz gibi çok daha büyük bir kültürel alanda ortaya çıkan işbirliği ağlarının ortaya çıkışını ilk kez hissettikleri yazılım geliştirme dünyasında başladı. Medya işbirliği ve üretimi açısından daha geniş kapsamlıdır.

Kültür Nedir
Kültürün özellikleri
Kültür Örnekleri
Kültür nedir kısaca eodev
Kültürü oluşturan Unsurlar nelerdir
Kültürel nedir
Kültür ne Demek kısaca
Halk kültürü nedir

Özgür Yazılım Vakfı ve onun eylemlerinden ve özgür yazılımın ilk üretiminden türetilen ürünler, ağ yönetiminde olası bir dinamik olarak bilgi paylaşımının ve kooperatif üretiminin fizibilitesinin ilk gösterimlerinde temel bir role sahipti. Diğerlerinin yanı sıra Linux, Apache ve Mozilla gibi yazılım uygulamaları, fikri mülkiyet haklarını korumaya yönelik bir mekanizma olarak telif haklarına alternatif modellerin değerini kanıtlıyor.

Yazılım dışında başka sektörlerde de yeni bir paradigmanın ortaya çıkışının uygulanabilirliğinin gösterilmesi ve doğrulanması, dijital kültürün derinden sosyokültürel bir karakterin dönüşümüne dayandığını, yeni üretim biçimlerini ve yeni ilişki biçimlerini ortaya çıkardığını görmemizi sağlar. değiş tokuş.

Bugün, yazılım dünyasından gelen sayısız model ve örnekle işbirliği ve bilgi paylaşımı konusundaki tartışmayı genişletebilir, dijital kültürü kültür yönetimi için bir araç olarak kullanan yeni modeller düşünmemizi ve oluşturmamızı sağlar. 21’inci yüzyıl.

Bu nedenle, kültürel anlayışın gerçekten organik sistemleri olarak giderek daha fazla görülen yeni ortaya çıkan ağların yaratıcı kapasitesini belirli bir şekilde sınırlayan geleneksel fikri mülkiyet hakları modellerini atlayabiliriz.

Brezilya Örneği

Brezilya, dil, üretim ve kültür duygusu açısından çok sayıda vizyona ve sosyal bölünmeye, birçok etnik gruba ve yoğun bir bölgesel kimlik duygusuna sahip bir ülkedir. Aynı zamanda Brezilya’ya bakıp yaratıcılık ve dayanışma ruhu bulurken eşitsizlik, sosyal adaletsizlik, işsiz işçiler, evsiz aileler, gelecek umudu olmayan gençler, hakları olmayan yerli halklar vardır.

Buna rağmen ülke dayanışma ruhunu korumayı başarıyor. Brezilya halkı yaratıcı, girişimci ve neşelidir. Brezilya, kültürel yönetim için bir araç ve bir kültürel ve politik eylem biçimi olarak kendi dijital kültür vizyonunu inşa etmek istediği bu çokluklar ve bölgesel farklılıklar içinde yer almaktadır.

Brezilya siyasetinin güçlü bir destekçisi, dijital kültür kavramlarını ve yeni ortaya çıkan modelleri resmi politika olarak benimseyen, müzisyen ve 1960’ların karşı kültür hareketinin önemli bir üyesidir.

Bir konuşmasında şu ilkelerle bağdaştığını ifade etmiştir: Brezilya vatandaşı ve dünya vatandaşı, Brezilya Kültür Bakanı, müzikte ve bakanlıkta çalışmak ve varlığımın tüm boyutlarında, ilham kaynağım. bilgisayar korsanının etiğine göre ve dijital kapsayıcılık sorunu, özgür yazılım sorunu ve üretim ve dağıtımın düzenlenmesi ve geliştirilmesi sorunu gibi dünyamın ve çağın sorunlarıyla ilgileniyor. 

Buna ek olarak, Brezilya’da kamu politikalarının inşası yoluyla dijital kültür alanındaki projelerin uygulanmasına ve tüm sınıflarda mevcut olan kurumsallaşmamış doğa hakkında hem akademik hem de kurumsal yoğun tartışmalara elverişli bir siyasi bağlam vardır.

Federal hükümet yetkilileri tarafından tanınan ve aynı zamanda kültür bakanının da belirttiği gibi, Brezilya’da bizler, özgür yazılım ve dijital içerme alanında, yüzlerce proje ve prototiple ve hatta derin akademik tartışma ve insanların, zekaların ve yaratıcılığın bu geniş kapsamlı seferberliği, amacı benimseyen ve dijital kültürü stratejik kamu politikalarından biri haline getirmiştir.

Kısaca dijital kültürü içeren programını başlattı. Programı, yaratıcılık ve kültürel yönetim için organik bir ağ olarak tasarlandı. Bunun yerine, program, yerel eylemleri ve davranışları belirlerken, zaten var olanın potansiyelini açığa çıkararak ve bu ağın temsilcileri arasında deneyim alışverişi için koşullar yaratarak yaratıcılığı teşvik etmeyi amaçlar.