Temel İlke – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Temel İlke

Fikirlerin kavranmasında, tasarımında ve uygulanmasında mübadele, paylaşım ve işbirliği ilkeleri, ilk çağlardan günümüze dijital iletişim ağları çağına kadar teknolojik yenilik süreçleri için bir strateji ve metodoloji olarak insan evrimine eşlik etmiştir.

Fikirlerin paylaşılmasını ve bilgi inşa edilmesini temel alarak, bu bilgilerin toplumsal olarak doğrulanması, işbirliği süreçleri ve bilgi teknolojisi aracılığıyla bilgi aktarımı yoluyla potansiyellerini gösteren kültürel yayılma ve entelektüel sahiplenme ağları oluşturmuştur.

İlişkiler ağı, bilginin aktığı kanalları açar ve sosyal olarak karşılıklı ilişki kurmamızı sağlar. Bu, bilgi paylaşımının ve ondan türetilen bilişsel süreçlerin nasıl gerçekleştiğini anlamamızı sağlayan kilit unsurdur.

Bir ağ, oyuncularının “başkalarından aldıkları şey” üzerinde uyguladıkları çeşitli eylemler yoluyla kendisini sürekli olarak yeniden yapılandıran, canlı, dinamik bir unsur olarak oluşturulduğu düşünüldüğünde, bilişsel bir boyutu pekiştirir.

Kültürel üretim ve teknolojik yenilik sürecinin temeli olan bu eylemler, esas olarak, en çeşitli iletişim kanallarından yayılan bilgilerin paylaşılmasından ve esas olarak, etkileşim halindeki bir kolektif zekanın inşasının sübvanse edilmesinden beslenir.

Ağdaki noktalar arasındaki bağlantılardan sürekli gelişen bir kartografi olan ağın semantik yapısı, sembolik üretimi ve bilgi paylaşımı için temel desteği destekleyen teknolojilerle yakından bağlantılıdır.

Örnekler o kadar geniştir ki, eşler arası dosya paylaşım sistemlerine tarih öncesi duvarlara boyanmış işaretleri içerir. Bu nedenle kültürü, ağ üzerinde kurulan ve tanımlanan ilişkilerin gerçekleştirilen mübadelelerden kaynaklanan bir haklar politikasına dayandığı bir mübadele aracı olarak anlayabiliriz.

Hak politikaları aracılığıyla, moderasyon seviyeleri ile kullanım ve kültürel yayma izinleri tanımlanır, böylece bir ağda bilgi ifade etme ve paylaşma olasılıkları kısıtlanır.

Bilgi toplumunda bilgi paylaşımından bahsetmek, bu sürecin nasıl gerçekleştiği üzerine düşünmeyi içerir. Sürece tam potansiyel veren teknolojinin belirleyici rolü ve kültürel boyutu aracılığıyla Web’de bilgi paylaşımına yol açan motivasyonlar üzerinde düşünmek önemlidir.

Söylendiği gibi, mevcut teknolojik devrimi karakterize eden şey, bilgi üretimi için bilgi ve enformasyonun uygulanması ve bilginin işlenmesi/iletişimi için mekanizmalardır. Sonuç, sembollerin yaratılması ve kullanılmasına ilişkin toplumsal süreçler (toplumun kültürü) ile mal ve hizmet üretme ve dağıtma yeteneği (üretici güçler) arasında çok yakın bir ilişkidir.

Burada, bilgi ekonomisi olarak tanımladığı, sermayenin dolaşımdaki fikirlerden oluştuğu ve toplulukların etkileşime girdiği ve insanların birlikte düşündüğü andan itibaren elde edilmelerini anlamlandırdığı durumla karşı karşıyayız.

Bu enformasyon ekonomisi kendisini, fikirlerin inşasına yapısal bir destek olarak teknolojinin oluşturduğu bir değerler üçlüsü (örneğin, kablolar, bilgisayarlar, yazıcılar), bir işaret olarak kaydedilen bilginin temsil ettiği kültürel yön ve bilginin sosyal yönü aracılığıyla kurar. 

Milli eğitimin 14 temel ilkesi
Eğitimin İlkeleri
Milli eğitimin temel Amaçları
Milli eğitimin Temel İlkeleri
Çağdaş eğitimin ilkeleri
Genellik ve eşitlik ilkesine örnek
Eğitimde süreklilik ilkesi
Her yerde eğitim ilkesi

 Yeniden Analiz Etmek

1960’ların karşı kültüründen, İnternet’in yaratılmasından ve temel teknolojik standartlarından etkilenen bilgisayar korsanları, araştırma kurumları, üniversiteler, işletmeler ve ABD ordusuyla birlikte, birincil teknoloji kavramını etkilediler. İnternet ve ilk iletişim ve bilgi paylaşımı sistemleri temel alınmıştır.

Oyuncuların bu çeşitli bileşiminden ve kültürel etkileri, bilgi paylaşımı alanında bilgi teknolojisinin kullanımında, patent ve fikri mülkiyet haklarını kullanan koruma mekanizmaları yoluyla bilginin yayılmasını kısıtlayan modellerden çeşitli uygulamalar ortaya çıktı ve ortaya çıkmaya devam ediyor. katedral modelinde olduğu gibi, çarşı modelinde olduğu gibi, bilginin erişilebilirliğini ve kamu malı yoluyla yayılmasını destekleyen modellere bağlıdır.

Katedral ve çarşı modelleri arasındaki temel fark, bilgi paylaşımına dayalı bilginin inşasında kullanılan ağın topolojisinin nasıl yapılandırıldığıdır. Katedral yekpare bir model, patentler ve fikri mülkiyet haklarıyla sınırlı üretken bir model sağlayan büyük bir bürokratik yapı varsayar.

Bu nedenle bilgi üretimi ve paylaşımı yapının kapsamı ile sınırlıdır. Ağın topolojisi, acil bir büyüme olasılığı olmaksızın katedralin sınırlarıyla sınırlıdır. Çarşı ise yekpare bir yapı değil, ağ olmayı temel ilkesi olarak alıyor.

Ağ olarak, ürünler hakkında serbest bilgi alışverişi yoluyla bilgi üretimi için en verimli yapıdır ve teknolojik yenilik sürecinde daha fazla verimliliğe yol açar.

Bu nedenle, çarşı modeli üzerinde yapılandırılan ağ topolojisi, düğümlerin serbest bir şekilde bir araya getirilmesini öngörerek, ağda dolaşan bilgi aracılığıyla çeşitli değişim ve işbirliği olasılıklarının kurulmasına ve bu bilgilerin ağdaki düğümler tarafından serbestçe sahiplenilmesine olanak tanır.

Çarşı modeli açısından dikkate alınması gereken bir diğer temel nokta, ağ tabanlı işbirliğinin, ağa katkıda bulunan bir üyenin ürünü hakkında önemli yorumlar ve analizler elde etmesine ve buna karşılık olarak, ürününü iyileştirmesine, değiştirmesine ve yeniden yorumlamasına olanak sağlamasıdır. 

Pazar modelinin uygulamalarını, işletmeler ve onların kullanıcı toplulukları arasındaki ilişkide meydana gelen, teknolojik yenilikte demokratikleşme süreci olarak adlandırılabilecek süreçte de tespit edebiliriz. Bu süreç, belirli ürün ve hizmetlerin birçok kullanıcısının kendileri için yenilik yapma yeterliliğine, ilgisine ve ihtiyacına sahip olduğunu dikkate alır.

Bu kullanıcı grupları, belirli ortak ilgi alanlarına ve teknik bilgiye veya ürün tasarımında geliştirilecek veya ürünlere dahil edilecek özelliklerde değişiklikler önermelerini sağlayacak bilgileri elde etmeye ilgi duyan topluluklar halinde organize olurlar.

Çarşı modeline uygun bir ilke olan teknolojik inovasyonda demokratikleşme sürecinin arkasındaki temel fikir, şirketin belirli bir ürüne bağlı inovasyon yapısının, teknolojiyi bünyesine katma ve kavrama yeteneği açısından kendi başına olmasıdır. 

Bu süreç, teknolojik yenilik ağında şirketlerin sınırlarının ötesinde topolojik bir açılımı ifade eder, böylece kullanıcı topluluğunun yalnızca neyin dahil edilmesi veya edilmemesi gerektiği hakkında fikir vermek yerine yeni projelerin tasarım sürecine katılmasına izin verir. 

Burada, kullanıcıyı merkeze alan, onun ihtiyaçlarını ve onun bir ağ içinde ifade etme ve üretme yeteneğini temel alan bir inovasyon modelinin ortaya çıkışı çok daha belirgin hale gelmektedir. Açıkça dağıtılan yenilik, toplumsal iş bölümünün yapısına bir saldırıdır.