Temel Tutum Eşleştirme – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Temel Tutum Eşleştirme

Bir araştırmacının gerçeğe ve araştırmasına (örtük) yaklaşma şekli, onun temel yaklaşımı olarak adlandırılabilir. Gerçeğin nasıl bilinebileceğine ilişkin öncüller ve varsayımlar bu temel tutumu karakterize eder. Bu, gerçekliğin farklı şekillerde, farklı bakış açılarından ve farklı amaçlarla bilinebileceğini ima eder. Genellikle, temel bir tutuma paradigma denir.

Bunu, araştırmacıların düşünce ve davranışlarını yöneten temel değerler ve kurallar olarak tanımlar. Veya bir grup teorisyenin çalışmalarını, aynı problemin sınırları içinde sosyal teoriye yaklaşmak olarak yararlı bir şekilde kabul edilebilecek şekilde birbirine bağlayan, perspektifin ortaklığını vurgulamayı amaçlayan bir terim olarak tanımlanabilir. 

Temel olarak, bir paradigma belirli bir profesyoneller grubu (danışmanlar, araştırmacılar, öğretmenler, yöneticiler, vb.) tarafından belirli bir (a) alanla ilgili olarak paylaşılan varsayımların, öncüllerin ve apaçık gerçeklerin tutarlı bir bütünü olarak görülebilir. 

Bu açıklamadan da anlaşılacağı gibi, gerek akademide gerekse organizasyonlarda farklı insan grupları için farklı türde paradigmalar ayırt edilebilir.

Paradigmalar, bu nedenle, belirli bir gruptaki insanların birbirleriyle iletişim kurmalarına ve birbirlerini anlamalarına yardımcı olan çok yararlı zihinsel araçlar, referans çerçeveleri olarak kabul edilebilir. Herhangi bir alanda insanlar eylemlerini ve davranışlarını yönlendirmek için paradigmalar ortaya koyarlar. Sadece hemşireleri, doktorları, muhasebecileri, danışmanları veya evet, yöneticileri düşünün. Burada teorik paradigmalar ile metodolojik paradigmalar arasında bir ayrım yapılacaktır.

Teorik paradigma, belirli bir araştırma konusu veya nesnesi hakkında hakim olan düşünce(ler) ile ilgilidir. Bu durumda, teori terimi halihazırda (doğrulanmış) kavram ve terimlerden ve bunların birbirine bağlanma biçimlerinden oluşan belirli mevcut anlayışlara ve algılara atıfta bulunur. ‘Bir teori, bir şeyi açıklamayı amaçlayan bir fikir veya fikirler dizisidir.

Kanıta ve dikkatli bir akıl yürütmeye dayanır, ancak tamamen kanıtlanamaz.’ Teori, gerçekliği gözlemlemeye ve yorumlamaya yardımcı olur ve bu gerçeklikteki fenomenler için gerekçelendirilebilir olsun ya da olmasın, açıklama çerçeveleri (ya da ilk itici güç) sunar.

Veya fenomenleri (olguları) açıklamak veya tahmin etmek için geliştirilmiş sistematik olarak bütünleştirilmiş bir dizi kavram, tanım ve önermenin sözleriyle; değişkenler ve değişkenler arasındaki ilişkiler hakkında yaptığımız genellemeler.’Teori olmadan araştırma yapılamaz.

Gerçekliğe ve incelenen fenomenlere ilişkin yorumumuz her zaman ortaya çıkar, çünkü o (ampirik) gerçekliğe bir tür teori getiririz. Gözlenen herhangi bir fenomen, bu nedenle, ‘yüklü’ teoridir.

Metodolojik bir paradigma, özellikle araştırma davranışı ile ilgilidir ve bu nedenle, araştırmanın nasıl yürütülmesi gerektiği hakkında göstergeler sağlayabilir. Belirli bir araştırma metodolojisi, araştırmacının davranışını yönlendirir, ancak bunun tersine, araştırmacı belirli bir araştırma biçimiyle (ne kadar istemeden olursa olsun) belirli bir yakınlığa sahip olabilir.

Bu nedenle, belirli bir araştırma paradigmasının (örtülü veya açık) seçimi, sırasıyla incelenecek olan fenomenler, bağlamları ve araştırmacının ilgisine göre sorunun doğası tarafından yönlendirilir. Temel tutum dediğimiz bu yakınlık bir araştırmayı kurgulamada oldukça belirleyicidir.

Tutum örnekleri
Açık tutum Nedir
Tutum Nedir
Tutum ve davranış örnekleri
Tutumların Özellikleri
Tutum ve davranış arasındaki fark
Tutum ölçekleri
Davranış tutum

Temel Yaklaşım

Bir problemi inceleyen kimse, sıfırdan başlamaz, bir tür kalıp, bazı varsayımlar ve fikirlerle başlar. Araştırmacı, ya mevcut bir teoriyi ya da teorik kavramları (temkinli girişimler) kullanarak, gerçekte incelenmesi gereken fenomenleri (örneğin, “Bu şirketin değer zinciri üzerinde araştırma yapıyorum.”) yalıtmak için bir girişimde bulunacaktır.

Bu şekilde, olgunun nasıl işlediğine veya nasıl bozulduğuna dair fikir edinmeyi amaçlar. Bu nedenle her araştırmacı, gerçeğin önceden nasıl algılanacağı konusunda (ne kadar örtük olarak olursa olsun) bilgiye sahiptir.

Buna a priori bilgi denilebilir. Daha da önemlisi, bu bilgi aynı zamanda neyin ‘iyi’ neyin kötü olduğuna dair bir takım ölçütleri de içerir.

Bunlar metodolojik kriterler değil, araştırılan fenomenle ilgili teorik kriterlerdir. Burada odak noktası, araştırmanın nasıl yapılması gerektiği konusunda araştırmacının (çoğunlukla kasıtsız olarak) görüşleridir. Bu görüşlere temel yaklaşım denir. A ve B yaklaşımını birbirinden ayırıyoruz.

Araştırmacı Gözünden Bilmek

Temel yaklaşım A’nın özü, araştırmacının önceden incelenmesi gereken (ampirik) gerçekliğin bir görüntüsünü, masasının arkasında, mevcut bilgiler vb. temelinde oluşturabilmesidir. kalan araştırma faaliyetlerini yapılandıran kavramsal bir model anlamına gelir.

Araştırmacı, gerçeklik hakkında önceden oluşturduğu fikirlerin ne ölçüde doğru olduğunu araştırmasıyla araştırır veya test eder; bunlar doğru mu yanlış mı. Bu yaklaşımın temel bir yönü, gerçekte belirli bir olgunun (zaten mevcut) bilgi temelinde a-priori bilinebilmesidir. Bu bilgi gövdesi örneğin yayınlarda bulunabilir.

Başkasının Gözünden Bilmek

Temel yaklaşım B’nin özü, araştırmacının belirli bir gerçeklik hakkında belirli (bazen belirsiz) teorik kavramlara ihtiyacı olduğunu bilmesidir. Yine de, bu gerçekliğin derin bilgisinin anahtarı, algılanan gerçeklikteki (şirket) insanlardır. Bu nedenle, metodolojik olarak gerçeği bir başkasının gözünden gözlemlemeye çalışmalıdır.

Araştırmacı, burada yalnızca metodolojik olarak tipikleştirilmiş bu iki temel yaklaşımın, gerçekliği nasıl bildiğimizi tanımlamak için kullanılan kavramlara (ve paradigmalara) işaret ettiğini keşfedebilir.

Bu metin bağlamında, bir araştırmacının araştırmaları aracılığıyla gerçeklik hakkında bir şeyler keşfettiğini nasıl anladığıdır. Kendi içinde ilginç olmasına rağmen, gerçeklik hakkında bu “bilme” ve “bilgi” alanındaki gerçek tartışmayı yansıtmak bu kitabın kapsamının ve amacının çok ötesine geçecektir.

Yine de burada bu alanın kısa bir özetini vermeye çalışmak bile pek mantıklı olmayacaktır. Bilgi teorisi tartışmasız çok yönlüdür. Bu temel yaklaşımların arkasındaki iki merkezi kavramın popüler bir sınıflandırmasını sağlamak yeterlidir. Burada bu, pozitivizm ve yapılandırmacılık paydaları ile gösterilir.

Araştırmacının Temel Yaklaşımını Sorgulama

İki temel yaklaşım vardır. Temel yaklaşım A: Araştırmacı gözüyle bilmek. Bu, bireysel deneyime ve test sonuçlarına dayalı bilgi anlamına gelir.

Temel yaklaşım B: Başkasının gözünden bilmek. Bu, hipotez kurarak ve keşfederek bilmek anlamına gelir. Lütfen bir an için yaklaşımınızın ne olduğunu ve bu yaklaşımın araştırmanızda ele aldığınız soruyla örtüşüp örtüşmediğini düşünün. Ayrıca tutumunuzun ne olduğunu ve bunun araştırmanızda ele aldığınız soruyla örtüşüp örtüşmediğini düşünün.