Yazar Bloğu – Tez Hazırlatma – Tez Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Tez Örnekleri – Ücretli Tez Yazdırma – Tez Yaptırma Ücreti

Yazar Bloğu

Yazar bloğu bu bölümde ayrı bir bölüme sahiptir çünkü genellikle adıyla tanımlanan belirli bir sorundur. Farklı yazarların ona yüklediği anlamlar ne olursa olsun, bildiğimiz bir terimdir. Anekdot olarak, metin oluşturmayla ilgili en akut sorunlar için en sık kullanılan terim gibi görünüyor. Aynı zamanda herhangi bir yazar tarafından en çok korkulan ve belki de çözülmesi en zor olanıdır.

Aslında, ‘yazarın tıkanması’ terimi, insanların neden yazmadıklarını açıklamaya çalışmak için takıldığı bir terim olabilir; daha kesin bir tanımın yokluğunda, bu terime bir tür her şeyi yakalama olarak başvururlar. Bunu hesaba katmasa bile, kesinlikle sorunu tanımlar.

Bu “sendroma” bakmanın bir başka yolu, eğer doğru kelimeyse, “engellenmiş” anları ortak, belki de evrensel bir deneyim olarak görmektir. Yazı üretemediğimiz bu anlar, yazma sürecinin belirli noktalarında gerçekleşebilir.

Yazmaya ilişkin popüler yanılgılardan biri, bir kez başladığında her şeyin ‘akıştığı’ ve ‘akış’ etmeyenlerin kendilerinde bir sorun olması gerektiği: yazıları ve muhtemelen araştırmaları yeterince iyi değil. . Başka bir deyişle, geri bildirim eksikliği, bir yazarın işine veya yazısına olan güvenini birden fazla kez baltalayabilir.

Bu bölümdeki tüm stratejiler, engellenen yazarların yeniden yazmaya başlamasına yardımcı olabilir. Ancak, engellenmelerinin temel bir nedeni olabilir:

Yazarlar neden engellenir?

• Yazabilmek için önce ne düşündüklerini ve ne söylemek istediklerini çözmeleri gerektiğini düşünürler ve ne söylemek istediklerini sıralamak için yazı kullanmak yerine o noktada takılıp kalırlar.
• Bir noktayı mantıklı, bilimsel ya da nesnel olarak ortaya koymakta zorlanırlar ve sözle çözümlemek yerine o noktada takılıp kalırlar.
• Emin olmadıklarında yazmak yerine, yazmadan önce emin olmak isterler.
• Görünürde projenin sonu yok.

Engellenen yazarlar bir şekilde sanatı kaybettiler ya da belki de yazıları düşüncelerinin “motoru” olarak kullanma becerisine hiçbir zaman sahip olmadılar. Bunu düşünme ve öğrenmelerine entegre etmemişlerdir. Problemi çözmek için yazmayı kullanmazlar.

Bir yazma bloğu, elbette, sistemin kendisindeki bir kusurun göstergesi olabilir, yani sadece yazma görevinde değil, bir bütün olarak yazma sürecinde: “Sabırsızlık, yazma bloklarının en önemli yordayıcısıdır”.

Yazar, gerekli planlama, ön yazma veya serbest yazma olmadan çok erken yazmaya başlamış olabilir. Yazarlar, yazmaya geldiklerinde yazının “akabilmesini” sağlamak için çeşitli stratejiler ve beceriler kullanmazlarsa, birden fazla karar katmanının aynı anda yapılmasını talep ettiği için yazılarında bir çöküş yaşayacaklardır. zaman.

Benzer şekilde, yazmak rutin değilse, o zaman yazarlar üzerinde, başka, oldukça farklı görevler üzerinde çalışırken birdenbire akıcılık yaratmaları için ek bir baskı vardır. Boice’in uygulamamız gerektiğini savunduğu “sabır”, sadece yazmak için doğru anı beklemekten ibaret değildir; bu, birçok ön yazma etkinliğine sabırla zaman ayırmakla ilgilidir. Talep üzerine iyi metin üretmeyi amaçlayanlar, kendilerini bir hayal kırıklığına ve genellikle bir yazı bloğuna hazırlıyorlar.

Yazmanın heyecanının bir kısmı, kelimelerden tam olarak ne çıkacağını gerçekten bilmemekten geçiyor; Engellenen yazarlar, belirli bir zamanda bu belirsizliği fazla rahatsız edici bulan kişiler olabilir. Belki de araştırma, tez ya da genel olarak hayat hakkında çok fazla belirsizlik vardır ki onların bu belirsizlikle baş edebilmeleri ve onunla yazılarında yaşayabilmeleri içindir.

Yine de, en dikkatli planlanmış yazının bile kendine ait bir hayatı olabilir, yeni fikirler ortaya atabilir, yeni şeylere bakmanın yeni yollarını veya yeni bağlantıları veya ayrımları ortaya çıkarabilir.

Blog yazarlığı Ne Demek
blog yazarlığı- editörlük nedir
Yazar blogları
Blog yazarlığı siteleri
Blog yazarı Ne Demek
En iyi blog yazarları
Blog yazarlığı nasıl yapılır
En iyi blog siteleri

Engellenen yazar, projenin anlamını gözden kaçırmış olabilir. Bir tezi tamamlamanın yaşamı üzerinde doğrudan bir etkisi olmayabileceğinden, bazen çok fazla fedakarlık gerektiriyor gibi görünüyor. Yazara bağlı herkesi potansiyel olarak zorlayabilir.

Yazar çok fazla şey yapmaya çalışıyor olabilir: söylemek istediğinizi tek seferde söylemek kolay ve çoğu zaman mümkün değildir. Yazma süreçleri hakkında çok şey öğrenmiş ve temel uygulamalarda ustalaştığınızı hissetmiş olsanız bile, yazılı çıktınızın yine de gözden geçirilmesi gerekecektir.

Bu bariz görünüyor. Yine de, iyi olduğunu düşündüğünüz, zaten çok fazla gözden geçirilmiş bir iş parçasını gönderdiğinizde ve daha fazla revizyon gerektiren geri döndüğünüzde ve muhtemelen, bundan sonra başka revizyonlar yaptığınızdan emin olabilirsiniz. Bu aylarca, yıllarca devam eden bir süreçtir.

Tez yazma sürecinin uzun süreli doğası da bir faktör olabilir. Yazarlar, görünürde bir son olmadığını hissedebilirler. Yazılarının kalitesine çok fazla dikkat edildiğini hissedebilirler; önemli olan işin kalitesi ve özgünlüğü değil mi?

Yazmanın çok fazla merkez sahnesi, çoğu zaman çok fazla olduğu görünebilir. Akademik yazmanın stratejilerine ve niteliklerine neden bu kadar çok dikkat ediliyor? Esasen bir raporlama prosedürü olan şeyi aşırı karmaşık hale getirmekten suçlu değil miyiz?

‘Suçluluk’ engellenen yazarları engelleyen bir faktör mü? Bugüne kadar yaptıkları çalışmalardan haftalar, aylar veya yıllar boyunca yazılı olarak “gösterecek daha çok şeyi” olması gerektiğini düşünüyorlar mı? Aslında pek çok yazar, çalıştığım hemen hemen hepsi, yazma sürecinin bir parçası olarak suçluluk hissettiklerini bildiriyor.

Yazma hedeflerine ulaştıklarında bile yeterince çalışmadıklarını düşünürler. Daha da ilginci: Hedeflerini aşanlar bile yeterince yazmadıkları için suçluluk duyabilirler. Bu, şaşırtıcı derecede yaygın bir olaydır.

Yazarlar hakkında ne diyor? Bu sadece acemi yazarlar için mi geçerli? Sadece tez yazarları için mi geçerli? Başarılı, düzenli olarak yayınlanan bir yazar olduğunuzda bu duygu ‘geçip gidecek’ mi? 

Bu suçluluk yazının kendisi hakkında ne söylüyor? Kapatma ertelendi, biliyoruz. Bu yazı potansiyel olarak sonsuzdur, biliyoruz. Ayrıca bir şeyi kağıda nasıl dökeceğimizi de biliyoruz. Bu kitabın önceki bölümlerinde bunun için stratejiler var.

Süpervizörlerin “engellemenin nasıl kaldırılacağı” konusunda başka fikirleri olacaktır. Yazmak bize bu kadar çok cephede meydan okuyor mu, bize neyi yapıp neyi bilmediğimizi, nelerden emin olup olmadığımızı, akademik yazımda ne söylemeye ‘izinli’ olup olmadığımızı ifşa ediyor mu? Akademik yazma, kullanışlı, kullanılabilir bir çerçeve yerine sıkı kısıtlamalar gibi hissettirebilecek şeyleri getirir ve bunlar da yazmayı engelleyebilir.